Lorin Maazel

Lorin Varencove Maazel (Neuilly-sur-Seine, 6 maart 1930) is een Amerikaans/Frans dirigent, violist en componist.

Maazel werd uit Amerikaanse ouders geboren in Neuilly-sur-Seine in Frankrijk, maar groeide in de Verenigde Staten op. Al op zevenjarige leeftijd kreeg hij les in dirigeren, en hij debuteerde toen hij acht was. Op zijn twaalfde toerde hij door Amerika als dirigent van belangrijke orkesten. Op vijftienjarige leeftijd debuteerde hij als violist. Hij studeerde later aan de universiteit van Pittsburgh. In Wenen studeerde hij orkestdirectie bij Hans Swarowsky. Eén van zijn eerste verbintenissen was met het Radio Philharmonisch Orkest in Hilversum.

In 1960 was Maazel de eerste Amerikaan die in Bayreuth dirigeerde. Hij werkte in Berlijn met de Deutsche Oper van 1965 tot 1971, en met het Berlijnse Radio Symphonie Orkest van 1965 tot 1975.

In 1972 volgde hij George Szell op als muzikaal leider van het Cleveland Orchestra. Dit was zeer tegen de zin van de musici, die zich in de benoeming buitengesloten vonden. Slechts twee van de honderd leden vonden Maazel de beste keuze. Maazel's emotionele interpretatie van muziek verschilde enorm van de precisie en punctualiteit van Szell. Maazel zou de post tien jaar bezetten, zijn grootste verdienste in die periode was de opname van George Gershwin's Porgy and Bess, met een volledig gekleurde bezetting. Maazel werd vooral bekend door zijn optreden als dirigent van het nieuwjaarsconcert van de Wiener Philharmoniker waarbij hij ook op viool speelde.

Na Cleveland werkte Maazel bij de Weense Staatsoper van 1982 tot 1984, het Pittsburgh Symphony Orchestra van 1988 tot 1996 en het Beiers Symphonie Orkest van 1993 tot 2002. In dat jaar volgde hij Kurt Masur op als muzikaal leider van het New York Philharmonic Orchestra.