John Cabot
De Venetiaanse ontdekkingsreiziger Giovanni Caboto (ca. 1455-ca. 1498), beter bekend als John Cabot (de Engelse versie van zijn naam) of Jan Cabot ontdekte in 1497 in Engelse dienst Noord-Amerika.
Twee steden claimen de geboorteplaats van Cabot te zijn, namelijk Geata nabij Napels en Genua, maar het is zeker dat hij al als jong kind (in 1461) naar Venetië verhuisde, en in 1476 werd hij tot Venetiaan genaturaliseerd. Hij had ruime ervaring in de zeevaart en handel op de Middellandse Zee toen hij zich rond 1494 in de Engelse havenstad Bristol vestigde.
[bewerk] Ontdekkingstochten
In de voorafgaande jaren was er vanuit Bristol een aantal expedities westwaarts gezonden. Sommigen geloven dat deze de rijke visgronden voor de kust van Newfoundland, of zelfs het eiland zelf hadden ontdekt; anderen betwijfelen dit. Zeker is, dat Cabot gehoord had van de ontdekkingen van Columbus, en daardoor aangespoord werd zelf een westelijke route naar Azië te vinden.
Cabot kreeg de benodigde toestemming en privileges van koning Hendrik VII, en in mei 1497 zeilde hij westwaarts vanaf Bristol met het schip de Matthew. Na ruim een maand varen, bereikte hij land, en onderzocht diverse delen hiervan. Hij vond sporen van menselijk leven, maar heeft nooit indianen ontmoet.[1] Waar hij precies landde is onbekend; Newfoundland en Kaap Breton eiland zijn de meer waarschijnlijke kandidaten, maar ook Maine en Labrador worden genoemd. Bij zijn terugkomst kreeg hij als beloning van de koning een geldbedrag en een pensioen.
In 1498 vertrok Cabot voor een volgende reis. Zijn schepen werden door een storm uit elkaar gedreven. Een schip keerde terug naar Ierland, de andere schepen, en Cabot zelf, zijn sindsdien niet meer teruggezien.
[bewerk] Noot
- ^ Jaap ter Haar (2003): De wording van een wereldmacht. De geschiedenis van de Verenigde Staten, Uitgeverij Kok, Kampen, blz. 26.
