Johannes Hus
Johannes Hus (Tsjechisch: Jan Hus) (ca. 1370 - 6 juli 1415) was een Boheemse hoogleraar die geldt als een voorloper van de Hervorming.
In zijn tijd betwistten drie pausen elkaar de bevoegdheid. Er waren grote spanningen tussen de Tsjechische bevolking en de Duitse geestelijkheid, Jan Hus was hiervan de vertolker.
Hus gebruikte de beschouwingen van John Wyclif (ca. 1330-1384) over de kerk als gemeenschap van uitverkorenen. Hij hield zich aan de officiële kerkleer, maar uitte kritiek op kerkorganisatie en later ook op het pausdom. Hus riep de kerk terug naar de bijbel. Hij werd herhaaldelijk veroordeeld en uiteindelijk ondanks een vrijgeleide van Rooms koning Sigismund door het Concilie van Konstanz (1414) tot de brandstapel veroordeeld. Op de grote markt, nabij de Tynkerk te Praag, stierf hij op de brandstapel. Nu staat er een groot monument, met zijn liggende beeltenis, op de plaats waar het schavot eertijds stond.
De aanhangers van Hus, de hussieten, grepen naar de wapens toen Sigismund van Luxemburg in 1419 ook koning van Bohemen werd. Er waren twee groepen bij de hussieten: de utraquisten en de taborieten. De utraquisten wilden de avondmaalsbediening onder beide gedaanten (sub utraque specie), de taborieten waren veel radicaler en verwierpen veel meer als onbijbels dan Hus had gedaan.
