Jan van Beveren
Jan van Beveren (Amsterdam, 5 maart 1948) was een vermaard voetbalkeeper, die tien seizoenen voor PSV speelde en in 291 competitiewedstrijden het doel verdedigde van de club uit Eindhoven.
Van Beveren, opgegroeid in de Argonautenstraat in Amsterdam-Zuid, is de zoon van Wil van Beveren, die de zesde plaats veroverde in de finale van de 200 meter sprint bij de Olympische Spelen van 1936 in Berlijn. In 1958 verhuisde het gezin naar Emmen, alwaar hij zich al op vijftienjarige leeftijd in het eerste wist te spelen.
In 1965 vertrok Van Beveren naar Sparta, waarna hij op 29 november 1967 zijn debuut in het Nederlands Elftal maakte. In 1970 sloot hij zich aan bij PSV, waar hij tot 1980 bleef spelen. Daarna vertrok hij naar Amerika om te gaan spelen voor de Fort Lauderdale Strikers en later de Dallas Side Kickers.
Van Beveren speelde in totaal 'slechts' 32 interlands vanwege een ruzie tussen hem en Willy van der Kuijlen enerzijds en Johan Cruijff en Johan Neeskens anderzijds. Als gevolg hiervan ontving hij zelfs bedreigingen, wat hem er mede toe bracht Nederland te verlaten. Tegenwoordig heeft hij een postzegelhandel in Dallas.
[bewerk] Erelijst
- 1 maal winnaar UEFA Cup
- 3 maal kampioen van Nederland
- 2 maal winnaar KNVB beker
[bewerk] Clubs
- 1959-1965: Emmen
- 1965-1970: Sparta (101 wedstrijden)
- 1970-1980: PSV (292 wedstrijden)
- 1980-1983: Fort Lauderdale Strikers
- 1984-1985: Dallas Side Kickers
| Zie ook: |
|---|
 Portaal Sport · Categorie:Sport · Sport van A tot Z · In het nieuws - Sport · Sport · Voetbal |
