Iconostase

Dit artikel past in de serie over de Orthodoxie

Ook bekend als "Oosters christendom"

De belangrijkste concilies Nicaea I Constantinopel I Efeze Chalcedon Constantinopel II Constantinopel III Nicaea II Theologie Chrysostomos Basilius de Grote Athanasius Gregorius van Nazianze Gregorius van Nyssa

Patriarchaten Constantinopel Alexandrië Antiochië Jeruzalem Moskou Servië Roemenië Bulgarije Georgië

Autocephale Kerken Griekenland Cyprus Polen Albanië Tsjechië en Slowakije

Liturgie Goddelijke Liturgie Iconenverering

Personen Pope

Kerkinterieur icoon Iconostase

Liturgische gewaden Phelonion Epitrachelion · Podriaznik Zona

In een orthodoxe kerk is de wand, samengesteld uit iconen de iconostase. De altaarruimte wordt door deze iconostase afgeschermd voor de blikken van de gewone gelovigen. De altaarruimte, het "allerheiligste", mag enkel door de priesters worden betreden.

Toch is de iconostase niet op te vatten als scheidingswand. Ook al staat het altaar achter de iconostase, priesters en leken vieren de 'Goddelijke Liturgie' rondom dat ene altaar.

In de westerse kerk kent de iconostase zijn pendant in de communiebank, het doksaal en het koorhek.

Meer afbeeldingen die bij dit onderwerp horen kunt u vinden op de pagina Iconostasis op Wikimedia Commons.