Grenadier
Een grenadier was oorspronkelijk een soldaat die gespecialiseerd was in het werpen van handgranaten. Ze werden voor het eerst in de 16e eeuw vermeld in de militaire krijgsgeschiedenis. Later waren ze de keursoldaten van de infanterie, vaak gekozen omwille van hun grote gestalte. Tijdens de Napoleontische periode werd typisch één compagnie in elk bataljon aangeduid als genadierscompagnie en op de flank ingezet. Tijdens de eerste helft van de 19e eeuw werden deze compagnies in de meeste legers samengevoegd tot aparte eenheden. Zo ontstond ook het Belgische Regiment Grenadiers.
[bewerk] Grenadiers in België
Het Regiment Grenadiers werd opgericht in 1837 en bleef bestaan als afzonderlijke eenheid tot aan het eind van de 20e eeuw. Op 27 juni 1992 fusioneert het 1e Regiment Grenadiers met het Regiment Carabiniers Prins Boudewijn en vormt vanaf dan het Regiment Carabiniers Prins Boudewijn-Grenadiers. Deze Nederlandstalige eenheid heeft haar thuisbasis in Leopoldsburg
[bewerk] Grenadiers in Nederland
Nadat Napoleon in 1815 bij Waterloo was verslagen en Noord- en Zuid-Nederland tot één staat waren samengevoegd, kwamen er in het leger geen grenadiers meer voor. Koning Willem I had nog wel zijn uit vier regimenten bestaande 'Zwitserse Garde' (huurtroepen).
Tussen de Noordelijke en de Zuidelijke Nederlanden boterde het niet. Onder druk van de Zuidelijken dankte de Koning op 31 december 1828 de vier koningsgetrouwe Zwitserse Regimenten af. Ter vervanging hiervan stelde Prins Frederik (tweede zoon van de Koning en Minister van Oorlog) voor over te gaan tot oprichting van een afdeling (later regiment genaamd) grenadiers en twee afzonderlijke bataljons 'jagers'. Dit voorstel werd in 1829 tot uitvoering gebracht.
Tegenwoordig vormen de grenadiers een regiment in het Nederlandse leger dat nauw met de jagers verbonden is: het Garderegiment Grenadiers en Jagers. De aanspreektitel van een soldaat bij de Grenadiers luidt Grenadier.
[bewerk] Links
Regiment Carabiniers Prins Boudewijn-Grenadiers
