Gallaecia
Geschiedenis van Galicië |
---|
![]() |
Prehistorisch Galicia |
Oude Tijd |
Keltisch Gallaecia |
Gallaecia |
Suebi-Koninkrijk |
Middeleeuwen |
Koninkrijk Galicië |
Koninkrijk León |
Moderne Tijd |
Hedendaags Galicië |
20e-eeuws Galicië |
Tegenwoordig |
Tijdlijn van Galicische Geschiedenis |
Gallaecia of Callaecia was de naam van een Romeinse provincie die een gebied in het noordwesten van Hispania omvat (ongeveer tegenwoordig Galicië in Spanje en noord Portugal). De belangrijkste en historische hoofdstad was Bracara Augusta, het moderne Portugese Braga.
Inhoud |
[bewerk] Beschrijving
De Romeinen noemden het noordwestelijk deel van het Iberisch schiereiland Gallaecia, naar de Gallaeci (Grieks Kallaikoi) stam die de belangrijkste vijand in het gebied was geweest. De wilde Gallaecian Kelten schreven hun eerste geschiedenis in de 1e eeuwse Punica van Silius Italicus over de Eerste Punische Oorlog:
- Fibrarum et pennae divinarumque sagacem
- flammarum misit dives Callaecia pubem,
- barbara nunc patriis ululantem carmina linguis,
- nunc pedis alterno percussa verbere terra,
- ad numerum resonas gaudentem plauder caetras. (book III.344-7)
- "Rijk Gallaecia zendt haar jeugd, wijs in de kennis van waarzeggen uit de ingewanden van dieren door veren en vlammen, die, met hun barbaarse gezang in hun eigen taal op de grond stampen met de ene en de andere voet in hun ritmische dansen tot de grond trilt, en die de dit begeleiden met de sonore caetras" (of gaethas, doedelzakken, misschien hun vroegste vermelding.)
Gallaecia als gebied werd dus door de Romeinen aangeduid voor zijn gemengde Celtiberische cultuur, de cultuur van de castros of castrexa, de heuvelforten van Keltische origine, zowel voor de verlokkingen van haar goudmijnen. Deze beschaving strekte zich uit over het hedendaagse Galicië, het noorden van Portugal, het westelijk deel van Asturië, de Bierzo, en Sanabria.
[bewerk] Geschiedenis
Na de Punische oorlogen wilden de Romeinen Iberië veroveren. De stam van de Gallaicoi 60.000 sterk volgens Paulus Orosius, stond tegenover de Romeinse legers in 137 v. Chr. in een slag bij de rivier de Douro (Spaans Duero, Latijn Durius), die uitliep op een grote Romeinse overwinning, en waardoor de Romeinse proconsul Decimus Junius Brutus als held kon terugkeren, en hij kreeg de naam Gallaicus ("overwinnaar van de Gallaicoi"). Hierna vochten de Gallaeciers in de Romeinse legioenen, tot plaatsen als Dacia and Brittannië. Het laatste verzet van de Kelten werd onder Keizer Octavianus in de gewelddadige Cantabrische Oorlogen tussen 26 en 19 v. Chr. de kop ingedrukt. De weerstand was verbijsterend: liever collectieve zelfmoord dan overgave, moeders die hun kinderen doodden alvorens zelfmoord te plegen, gekruisigde gevangen die liederen zongen, en gevangenopstanden die hun wachters doodden en terugkeerden naar Gallië.
Voor Rome was Gallaecia een regio die gevormd werd uit twee conventus : de Lucensis en de Bracarensis; en deze waren duidelijk afgebakend van andere gebieden zoals Asturica, volgens geschreven bronnen:
-
- Legatus iuridici to per ASTURIAE ET GALLAECIAE.
- Procurator ASTURIAE ET GALLAECIAE.
- Cohors ASTURUM ET GALLAECORUM.
- Plinius: ASTURIA ET GALLAECIA
In de 3e eeuw creëerde Diocletianus een bestuurlijke indeling die de conventus van Gallaecia, Asturica en misschien Cluniense omvatte. Deze provincie kreeg de naam Gallaecia omdat Gallaecia de meest bevolkte en het belangrijkste gebied in de provincie was. In 409, toen de Romeinse macht taande, ging Romeins Gallaecia (convents Lucense en Bracarense) door overwinningen van de Suebi over in het Koninkrijk Gallaecia (het Galliciense Regnum opgetekend door Hydatius en Gregorius van Tours).
In Beatus van Liébana (d. 798) duidt Gallaecia op het Christelijk deel van het Iberisch schiereiland, terwijl Hispania het moslimdeel aanduidt. De emirs vonden het niet nodig de bergen te veroveren die vol met legertjes zaten en zonder wijn of olie waren.
In de tijd van Karel de Grote kwamen bisschoppen uit Gallaecia op de Raad van Frankfurt in 794. Toen hij in Aquisgran woonde ontving hij afgezanten van de koningen van Gallaecia (796-798) volgens Frankische kronieken.
Sancho III of Navarre in 1029 refereert aan Vermudo III als Imperator domus Vermudus in Gallaecia.
[bewerk] Zie ook
- Suebi Koninkrijk van Gallaecia
- Tijdlijn van de Portugese geschiedenis