Fundamentele natuurkracht

In de natuurkunde zijn vier fundamentele natuurkrachten bekend: Alle krachten kunnen worden afgeleid van een viertal fundamentele krachten. In volgorde van afnemende sterkte zijn dit:

• de sterke kernkracht, die de protonen en neutronen in de kern bij elkaar houdt
• de elektromagnetische kracht, die de elektronen bij een atoom vasthoudt
• de zwakke kernkracht, die een rol speelt in diverse vervalprocessen
• de zwaartekracht, die de materie op grote schaal bij elkaar houdt

	Relatieve Magnitude	Reikwijdte
Sterke kernkracht	1040	1/r7
Elektromagnetische kracht	1038	1/r2
Zwakke kernkracht	1015	1/r5 - 7
Zwaartekracht	100	1/r2

In de theoretische natuurkunde tracht men deze krachten te verenigen in een theorie. De vereniging van de elektromagnetische en de zwakke kracht is onomstreden, en de combinatie van de sterke kracht met deze twee krachten (de zogenaamde GUT, Grand Unification Theory) is goed onderweg, hoewel er nog geen spoor van experimenteel bewijs is. De combinatie van de zwaartekracht en de andere krachten (genaamd TOE, Theory of Everything) is echter nog steeds problematisch, omdat de zwaartekracht door de algemene relativiteitstheorie wordt beschreven, en de andere krachten door de kwantumtheorie, en die zijn moeilijk te verenigen. Een theorie die hier mogelijk een oplossing biedt, is de stringtheorie.