Ethelred II
| 968-1016 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
 |
||||||
| Koning van Engeland | ||||||
|
||||||
| Koning van Engeland | ||||||
|
||||||
|
Ethelred II (Oud-Engels: Æþelred) (968-1016) was van 978 tot 1013 en van 1014 tot 1016 koning van Engeland.
Volgens de geschiedschrijver Willem van Malmesbury ontlastte Ethelred zich als baby in het doopvont. Naar aanleiding hiervan voorspelde St.-Dunstan dat de Engelse monarchie onder Ethelreds bewind zou worden omvergeworpen.
Ethelred kwam op tienjarige leeftijd op de troon als opvolger van zijn overleden vader Edgar en zijn daarna vermoorde halfbroer Edward de Martelaar. In het Engels is zijn bijnaam the Unready, wat in dit geval zonder raad betekent. Het is tevens een woordgrapje op zijn naam, die goed geadviseerd betekent.
Ethelred had minstens zestien kinderen uit twee huwelijken. Zijn tweede vrouw was Emma van Normandië. Emma's achterneef Willem de Veroveraar voerde deze familieband later aan als basis voor zijn aanspraak op de troon.
Koning Ethelred probeerde de Vikingen af te kopen met betalingen die men kent als Danegeld. Hij had weinig keus want zijn generaals waren niet te vertrouwen.
Op 13 november 1002, de dag van St.-Bricius (St. Brice's Day), beval Ethelred alle in Engeland wonende Denen uit te roeien. In reactie hierop begon koning Sven Vorkbaard van Denemarken met zijn pogingen Engeland te veroveren. Dit lukte hem in 1013 en Ethelred vluchtte naar zijn zwager Robert van Normandië. In 1014 echter verjoegen de Engelsen Svens opvolger Knoet de Grote en herstelden Ethelreds macht.
In april 1016 stierf hij in Londen, alwaar hij ook werd begraven. Hij werd opgevolgd door zijn zoon Edmund II.
