Edward I van Engeland
| 1239-1307 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
 |
||||||
| Koning van Engeland | ||||||
|
||||||
|
Edward I (Westminster 17 juni 1239 – Burgh-on-Sands 7 juli 1307) was koning van Engeland van 1272 tot 1307. Hij was de oudste zoon van Hendrik III en Eleonora van Provence. Vanwege zijn postuur kreeg hij de bijnaam 'Longshanks' (Langbeen).
Al voor zijn troonsbestijging oefende hij de feitelijke macht uit voor zijn vader. Hij versloeg in 1265 de rebellerende baronnen onder leiding van Simon van Montfort en nam rigoureus wraak. Zo herstelde hij de macht van de koning en de rust in het land. Hij wilde definitief een eind maken aan de alom heersende anarchie, zocht versterking van de koninklijke macht en bracht nieuwe wetgeving en een betere bestuursvorm tot stand. Verder stelde hij een leger in dat direct onder zijn verantwoordelijkheid viel.
De in Engeland wonende joodse geldschieters werden gebruikt om dit te bekostigen. Toen zij echter aan het eind van hun middelen waren, werden zij het slachtoffer. Het al bestaande antisemitisme werd aangewakkerd en uitgebreid met vervolgingen en restrictieve maatregelen. Edward I stelde onder andere het dragen van een davidster verplicht om altijd als jood herkenbaar te zijn. In 1290 werden de joden zelfs uit Engeland verbannen.
Na een oorlog met Wales, die in 1276 begon onder Llewelyn de Laatste en diens broer Dafyd, werd dit land in 1284 bij Engeland ingelijfd. In dat jaar viel de geboorte van zijn zoon, de latere Edward II. Hij was de eerste Engelse kroonprins die de titel Prins van Wales kreeg.
Ook Schotland werd na 1296 onderworpen aan het Engelse gezag, hoewel hij er nooit in slaagde de twee landen te verenigen. De oorlogen hadden veel geld gekost en Edward probeerde de schatkist aan te vullen via hoge belastingen. De adel dwong hem echter om de verworvenheden van de Magna Charta in 1297 opnieuw te bevestigen en nieuwe belastingen eerst te laten goedkeuren door het parlement.
Edward stierf in 1307 in Burgh-on-Sands in Northumberland en werd begraven in Westminster Abbey. Zijn zoon volgde hem op als Edward II.
De strijd tegen de Schotten werd in een geromantiseerde versie verfilmd (1995) als Braveheart met Mel Gibson in de hoofdrol als de opstandige Schot William Wallace.
[bewerk] Huwelijken en kinderen
Edward is twee maal gehuwd geweest. De eerste keer huwde hij te Burgos in oktober 1254 infanta Eleonora van Kastilië (1241 - 28 november 1290, dochter van koning Ferdinand III. Uit dit huwelijk sproten 15 kinderen. Haar dood greep hem zeer aan. Op 9 september 1299 trouwde hij in Canterbury met prinses Margaretha van Frankrijk (ca 1275 - Marlborough Castle 14 februari 1318), dochter van koning Filips III. Met haar had hij nog drie kinderen. De kinderen die hun jeugd overleefden zijn:
- Eleonora van Engeland (Windsor Castle 1264 - Gent 12 oktober 1297), voor de eerste maal gehuwd met koning Alfons III van Aragon (1265 - 1291), voor de tweede maal in Bristol op 20 september 1293 met graaf Hendrik III van Bar (overleden 1302).
- Johanna van Akko (Akko 1272 - Clare 23 april 1307, voor de eerste maal gehuwd in Westminster Abbey op 30 april 1290 met Gilbert de Clare (1243 - 1295), 3e graaf van Gloucester, voor de tweede maal in 1297 met baron Ralph de Monthermer (overleden 1325).
- Alfons, graaf van Chester (24 november 1273 - Windsor Castle 19 augustus 1284), die in 1281 verloofd werd met Margaretha van Holland (overleden 1284), dochter van graaf Floris V.
- Margaretha van Engeland (Windsor Castle 11 september 1275 - ca 1333), huwde hertog Jan II van Brabant (1275 - 1312)
- Maria van Engeland (Windsor Castle 11 maart 1278 - Amesbury 8 juli 1332, die non werd.
- Elizabeth van Engeland (Rhuddlan 7 augustus 1282 - 5 mei 1316), voor de eerste maal gehuwd te Ipswich op 7 januari 1297 met graaf Jan II van Holland (1284 - 1299), voor de tweede maal te Westminster op 14 november 1302 met Humphrey de Bohun (1276 - 1321), 4e graaf van Hereford en Essex.
- Edward van Carnarvon, die zijn vader als Edward II opvolgde.
- Thomas van Brotherton (Brotherton 1 juni 1300 - 22 augustus 1338, graaf van Norfolk, voor de eerste maal gehuwd met Alice Hayles (overleden 1326, voor de tweede maal met Mary de Ros (overleden 9 juni 1362).
- Edmond van Woodstock (Woodstock 5 augustus 1301 - Winchester 19 maart 1330), graaf van Kent, in 1325 gehuwd met barones Margaretha Wake (1299 - 1349)
