Dubbelkoor

Een dubbelkoor is een combinatie van twee koren die samen één muziekstuk uitvoeren dat voor deze combinatie is geschreven. Een muziekstuk voor een dubbelkoor heet een 'dubbelkorig muziekstuk'.

De twee koren zingen elkaar afwisselend toe, maar zingen soms ook samen. Deze techniek met cori spezzati zou voor het eerst zijn toegepast in de 16e eeuw door de componisten Adriaen Willaert en Giovanni Gabrieli in de Basiliek van San Marco te Venetië. Heinrich Schütz pastte deze opstelling ook toe in een aantal van zijn werken,

Hoewel het oorspronkelijk inderdaad de bedoeling was te werken met twee koren die op enige afstand van elkaar stonden om zo een soort stereo-effect te verwezenlijken, werd een dergelijke opstelling al snel te lastig gevonden en blijft het koor meestal bijeenstaan. Het is echter wel in bijvoorbeeld acht stemmen verdeeld. Goede ene bekende voorbeelden hiervan zijn het Sanctus van de Hohe Messe (Mis in b mineur) van J. S. Bach en het openingskoor van de Matthäuspassion van dezelfde componist.

Een ander dubbelkorig werk is de Mis voor dubbelkoor van Frank Martin.

Als een enkel koor een dergelijk stuk wil uitvoeren, moeten de zangers eerst in twee groepen verdeeld worden.