Damesvrede van Kamerijk
De Damesvrede van Kamerijk (1529) is het laatste vredesverdrag in een reeks, afgesloten tussen koning Frans I van Frankrijk en keizer Karel V van het Heilig Roomse Rijk.
De heren werden vertegenwoordigd door twee dames, Margaretha van Oostenrijk (de tante van Karel V) en Louise van Savoye (de moeder van Frans I).
Bijna onmiddellijk na de Vrede van Madrid (1526) ging Frans I een bondgenootschap aan met sultan Suleyman de Grote van het Osmaanse Rijk en gelijktijdig zette hij een coalitie op met Hendrik VIII van Engeland en paus Clemens VII. Voor de poorten van Napels werd het Franse leger, door pest geplaagd, verslagen door de Habsburgse troepen van Karel V.
De damesvrede van Kamerijk die hier op volgde bekrachtigde grotendeels de bepalingen van de Vrede van Madrid, namelijk dat Frans I zijn aanspraken op Milaan, het Koninkrijk Napels, Franche-Comté, Doornik, het Graafschap Vlaanderen (Kroon-Vlaanderen) en Artesië opgaf.
Met de Damesvrede van Kamerijk kwam er voorlopig een einde aan de Italiaanse oorlogen tussen Frankrijk en de Habsburgers.
