Constantin Meunier

Constantin Meunier (Etterbeek, 12 april 1831 – Elsene, 4 april 1905) was een Belgische beeldhouwer, schilder en graficus.

Hij studeerde aan de Brusselse Academie en werkte drie jaar lang als helper bij de beeldhouwer Charles Auguste Fraikin. Hij was twintig toen hij als schilder begon te werken, in eerste instantie richtte hij zich op religieuze thema's. Een bekend voorbeeld hiervan is de Kruisweg in de kerk van Sint-Pieters-Kapelle (Herne). In opdracht van Camille Lemonnier tekende hij een reeks illustraties voor zijn boek La Belgique, over de Belgische mijnstreken. Hij verbleef hierbij te Seraing, Val St.Lambert en in de Borinage.

In 1880 exposeerde hij met succes op het Salon te Gent een reeks schilderijen omtrent het harde leven van de arbeiders in de steenkolenmijnen en in de hoogovens.

In 1885 sloeg hij weer aan het beeldhouwen. Bij een bezoek aan de Antwerpse haven had hij de overtuiging opgedaan dat hij alleen maar in deze discipline voldoende de kracht en de hardheid van het havenarbeidersbestaan tot hun recht kon laten komen. Op dat moment ontstonden de schitterende beelden voor het ophefmakende Monument van de Arbeid, dat aan de Van Praet-brug te Laken opgericht werd. Constantin Meunier werd hiermee onsterfelijk.

In 1895 vestigde hij zich weer in Brussel. Een jaar later exposeerde hij zijn werken in Parijs. Het werd een triomf. De faam van Constantin Meunier is beduidend groter geworden als beeldhouwer dan als schilder of graficus, ofschoon hij in elke discipline telkens meesterwerken uit het sociaal realisme presteerde.

In 1900 bouwde hij een huis met atelier in de Abdijstraat en hij leefde er nog vijf jaar; het is momenteel (2005) het Constantin Meunier-museum.
Hij overleed op 73 jarige leeftijd.

Meer afbeeldingen die bij dit onderwerp horen kunt u vinden in de categorie Constantin Meunier van Wikimedia Commons.