Carla Beurskens
Carolina Alwina Hubertina (Carla) Beurskens (Tegelen, 10 februari 1952) was vanaf het eind van de jaren ’70 tot ver in de jaren ’90 van de vorige eeuw een vooraanstaande Nederlandse atlete op alle afstanden vanaf 3000 meter tot en met de marathon. Op dit laatste nummer was ze zelfs geruime tijd toonaangevend.
Hoezeer Beurskens alle aspecten van het metier beheerste, blijkt uit de verdeling van de drieëntwintig nationale titels die zij gedurende haar lange carrière in de wacht sleepte: drie op indoor- en vijf op outdoorbanen, negen op de weg en zes op de veldloop. Zij is op de lange afstanden verreweg de meest succesvolle Nederlandse atlete ooit.
De lengte van haar atletiekcarrière in ogenschouw nemend kwam Carla Beurskens slechts op een relatief gering aantal grote kampioenschaptoernooien voor Nederland uit. Tweemaal nam zij deel aan Olympische Spelen (in 1984 en 1988), driemaal aan Europese en eenmaal aan Wereldkampioenschappen. Om uiteenlopende redenen waren er voor haar op die toernooien geen grootse daden weggelegd. Nooit reikte ze hoger dan de vijfde plaats op de marathon tijdens de Europese kampioenschappen 1982 in Athene.
Beter verging het Beurskens op de marathons van verschillende grote wereldsteden. Zo is zij, op de Keniase atlete Tegla Loroupe na, de enige die de Marathon van Rotterdam bij de vrouwen meer dan eens heeft gewonnen. En dat terwijl zij kort na haar eerste overwinning in 1984 verklaarde dat zij Rotterdam voortaan links zou laten liggen, mits men de situatie voor vrouwelijke deelnemers drastisch zou verbeteren. In 1990 voldeden de omstandigheden blijkbaar beter aan de voorwaarden van de Limburgse, want ze trad er opnieuw aan en ging weer met de winst strijken. Daarbij was zij de eerste vrouw die in Rotterdam een tijd binnen de tweeëneenhalf uur realiseerde: 2:29.47.
Carla Beurskens liep haar persoonlijk en tevens nationale record van 2:26.34 op 15 november 1987 in de Marathon van Tokio, waar ze als tweede eindigde. Het zou dertien jaar als Nederlands record overeind blijven. Pas in 2003 werd dit door Lornah Kiplagat in de New York City Marathon naar 2:23.43 teruggebracht. Verder schreef zij overwinningen op de marathon op haar naam in het Japanse Nagoya in 1987, in een gezien de omstandigheden (onderweg enkele sneeuwbuien) uitstekende 2:28.27, in Eindhoven in 1995 en in Enschede in 1997.
Voor altijd zal Beurskens’ naam echter verbonden blijven aan de marathon van Honolulu op Hawaï. Van de tien keer dat zij daar aan de start verscheen, ging ze maar liefst acht keer met de hoogste eer strijken. De eerste keer liep ze er in 1985. De uitnodiging voor deze wedstrijd ging vergezeld van een tweeweeks vakantieaanbod. Zonder volledige voorbereiding nam ze deel en prompt won ze. Vervolgens werd haar zegereeks op Hawaï tot en met 1994 slechts in 1988 en 1991 onderbroken. Met haar acht overwinningen is zij er de meest succesvolle marathonloopster ooit. Door de wedstrijdorganisatie wordt ze tegenwoordig als eregast voor de wedstrijd uitgenodigd.
[bewerk] Palmares
1976
■ NK 3000m
1979
■ NK 3000m indoor
1980
■ NK veldloop ■ NK 3000m indoor
1981
■ NK veldloop ■ NK 3000m indoor ■ NK 3000m, 5000 + 10.000m ■ NK halve marathon ■ NK marathon
1982
■ NK veldloop ■ NK 5000m ■ NK halve marathon
1984
■ NK veldloop ■ 1ste Rotterdam Marathon
1985
■ NK veldloop ■ 1ste Honolulu Marathon
1986
■ NK veldloop ■ NK halve marathon ■ 1ste Honolulu Marathon
1987
■ NK halve marathon ■ 1ste Nagoya Marathon ■ 2de Marathon van Tokyo ■ 1ste Honolulu Marathon
1988
■ NK halve marathon
1989
■ 1ste Honolulu Marathon
1990
■ 1ste Rotterdam Marathon ■ 1ste Honolulu Marathon
1992
■ NK halve marathon ■ 1ste Honolulu Marathon
1993
■ 1ste Honolulu Marathon
1994
■ NK marathon ■ 1ste Honolulu Marathon
1995
■ NK marathon ■ 1ste Marathon van Eindhoven
1997
■ 1ste Marathon van Enschede
| Bron(nen): |
|
