Candido Portinari
De Braziliaanse schilder Candido Portinari werd geboren op 29 december in 1903 op een koffieboerderij in het binnenland van de deelstaat São Paulo.
Hij bracht zijn jeugd door in het kleine plaatsje Brodowski. Zijn ouders waren -zoals zoveel Brazilianen in die tijd- Italiaanse immigranten.
Als telg uit een arme familie volgde hij slechts de lagere school. Toch liet hij vanaf zijn kindertijd zijn artistieke roeping blijken en zijn lage vooropleiding weerhield hem er niet van om in 1918 een plaats te verwerven op de Escola Nacional de Belas Artes (ENBA) in Rio de Janeiro. In 1928 eindigde hij op een concours als eerste en won hij een reis naar Parijs waar hij tot 1930 zou blijven.
In het jaar van zijn terugkomst ontmoet hij de negentienjarige Uruguayaanse Maria Victoria Martinelli met wie hij de rest van zijn leven zou delen. Om zijn jonge gezin te kunnen onderhouden begon hij in 1931 met het schilderen van de portretten. In 1935 neemt hij met zijn werk CAFÉ deel aan een expositie van het Carnegie Instituut in Pittsburgh waar het een eervolle vermelding krijgt. Het schilderij laat een koffieplantage zien zoals die algemeen waren in de regio waarin hij woonde.
Hij werd lid van de Partido Comunista Brasileiro en stelde zich verkiesbaar als senator in 1947. Vanwege de vervolging van Communisten moest hij kort daarna naar Uruguay vluchten. Hij keerde terug naar Brazilië in 1951 maar gedurende de laatste 10 jaar van zijn leven zou hij aan een slechte gezondheid leiden.
Candido Portinari stierf op 6 februari 1962 aan loodvergiftiging in een tijd waarin hij op uitnodiging van de gemeente Milaan een grote expositie van 200 werken. De loodverbindingen in zijn verf zijn hem uiteindelijk fataal geworden.
