Brown vs. Board of Education
| Brown vs. Board of Education | ||||
|---|---|---|---|---|
 Hooggerechtshof van de Verenigde Staten van Amerika |
||||
| Behandeld vanaf: 8 december 1952 Vonnis uitgesproken: 17 mei 1954 |
||||
|
||||
| Vonnis | ||||
| Rassenscheiding op openbare scholen is een schending van de Gelijke Protectie-clausule van het veertiende amendement; gescheiden faciliteiten zijn 'als zodanig ongelijk'. | ||||
| Rechters | ||||
|
||||
| Individuele meningen | ||||
|
||||
| Toegepaste wetten | ||||
| Het veertiende amendement van de grondwet van de Verenigde Staten |
Brown v s. Board of Education of Topeka was een rechtszaak die werd uitgevochten voor het Federale Hooggerechtshof van de Verenigde Staten in 1954; de rechters beslisten uiteindelijk dat de wettelijk vastgelegde rassenscheiding op openbare scholen niet mocht worden toegepast, omdat er geen sprake van kon zijn dat zwarten onderwijs van hetzelfde niveau zouden krijgen als de blanken wanneer zij naar speciale 'zwarte' scholen moesten. In datzelfde jaar werd hetzelfde bepaald in de zaak Bolling vs. Sharpe met betrekking tot Washington D.C., dat geen staat is en dus niet onder dezelfde wetgeving valt.
In 1951 werd het schoolbestuur van Topeka in Kansas aangeklaagd door de ACLU, in naam van de zwarte scholiere Linda Brown, die anderhalve kilometer naar haar school moest lopen, terwijl zich een paar straten verderop een blanke school bevond. Haar zaak werd gesteund door de NAACP, wiens werknemer Thurgood Marshall als advocaat voor Brown optrad. De districtsrechtbank stelde de schoolcommissie in het gelijk; bij het vonnis werd verwezen naar een federale uitspraak uit Plessy vs. Ferguson, waarin werd besloten dat de rassenscheiding toegestaan was. Het proces uit 1954 bestond in feite uit vier verschillende aanklachten, alle gesteund door de NAACP:
- Brown vs. Board of Education (Kansas)
- Briggs vs. Elliott (South Carolina)
- Davis vs. County School Board of Prince Edward County (Virginia)
- Gebhart vs. Belton (Delaware)
Het vonnis werd op 17 mei 1954 uitgesproken. Alle negen rechters waren het eens dat uit de rassenscheiding zonder twijfel ongelijkheid voortvloeide, en dus in strijd was met het veertiende amendement van de Amerikaanse Grondwet. Deze beslissing herriep een vonnis uit 1899 (Cumming v. Richmond County Board of Education), toen werd besloten dat segregratie wél grondwettelijk was. Ondanks de uitkomst van de rechtszaak leidde dit niet meteen tot desegregatie van openbare scholen of 'gemengde' restaurants of toiletten. Dit werd pas verplicht toen in 1964 de Civil Rights Act werd getekend. Het vonnis betekende echter wel dat de desegregatie-beweging de steun had gekregen van de rechterlijke macht.
