August Macke

August Macke (3 januari 1887 – 26 september 1914) was een Duits kunstschilder, wiens werk behoort tot het Duits expressionisme.

August Macke werd in 1887 in Meschede in Sauerland geboren. In zijn kinderjaren woonde Macke in Keulen en in Bonn. Van 1904 tot 1906 studeerde Macke aan de kunstacademie en aan de kunstnijverheidsschool in Düsseldorf. Hij kon er zijn draai niet vinden en in 1907/1908 ging Macke naar de schilderschool van Corinth in Berlijn. Maar ook daar voelde hij zich al snel niet thuis.

Pas na in aanraking te zijn geweest met het impressionisme begon Macke een eigen stijl te ontwikkelen. Een grote steun voor Macke is altijd Bernhard Koehler geweest. De oom van zijn latere vrouw, een fabrikant in Berlijn, steunde de nieuwe generatie kunstenaars met aankopen. Koehler bezat al werken van Manet, Courbet, Cézanne en Van Gogh, en gaf Macke de mogelijkheid om in 1907 naar Parijs te reizen.

Met name de werken van Manet inspireerden hem, de vormen en de kleuren waren het belangrijkst. Dat zijn ook de elementen die Macke steeds meer zijn gaan interesseren. Maar ook voor de andere Franse stromingen zou Macke open blijven staan. In zijn werk zijn duidelijk invloeden aan te wijzen van het fauvisme, van het kubisme en van het orfisme. In 1908 gaat Macke weer aan Parijs, dit maal samen met Koehler.

In 1909 trouwt Macke met Eliabeth Gerhardt, ze gaan op huwelijksreis naar Parijs, waarna ze aan de Tegernsee gaan wonen.

In 1910 reist Macke naar München, waar hij contact legt met Franz Marc, met wie hij een vriendschap voor het leven sluit. De wederzijdse invloeden zijn bijvoorbeeld goed af te lezen aan het streven naar harmonie dat de werken van beide kunstenaars kenmerkt. Via Marc komt Macke in contact met de andere leden van Der Blaue Reiter, zoals Wassili Kandinski.

Macke verhuist in 1910 terug naar Bonn. Hij houdt wel contact met de kunstenaars uit München, maar houdt ook afstand, zoals uit zijn correspondentie met Marc blijkt.

In 1912 gaat Macke samen met Marc naar Parijs, daar bezoekt hij onder andere Robert Delaunay. De invloeden van het kubisme en het futurisme maken dat Macke zijn werken strenger in gaat delen, de vlakken worden duidelijker in kleur van elkaar gescheiden.

In 1913 neemt Macke het initiatief tot de tentoonstelling “Rheinische Expressionisten”in Bonn. Hij vestigt zich vervolgens in Hilterfingen aan de Thuner See. Daar werkte hij samen met de schilder Louis Moilliet. In de werken uit deze tijd zocht Macke naar een synthese van licht en kleur, zoals hij dat ook gezien had in de schilderenserie “Les Fenêtres” van Delaunay.
Samen met Moillet en met Paul Klee ontwikkelde Macke het idee van een studiereis naar Noord-Afrika. Op kosten van Koehler wordt het plan in 1914 werkelijkheid. Drie weken duurde de reis, maar zij had een grote invloed op de werken die zij later nog produceerden. Tijdens zijn reis maakte Macke vele aquarellen, tientallen tekeningen en ook nog veel foto’s. Een zeer productieve tijd volgde, allerlei kunstwerken met daarin de motieven die hij op zijn reis gezien had zagen het licht.

Het uitbreken van de oorlog maakt aan alles een abrupt eind. In september 1914 moet Macke het leger in en een paar weken later, op 26 september, sneuvelt hij. Marc schreef een in memoriam voorzijn vriend:

“In de oorlog zijn wij allen gelijk. Maar onder duizend dapperen treft de kogel een onvervangbare. Met zijn dood wordt de cultuur van het land een hand afgehouwen, een oog uitgerukt”.

”Wij schilders weten heel goed, dat met het wegvallen van zijn harmonieën de kleur in de Duitse kunst vele tinten bleker zal worden, een doffere, drogere klank. Hij heeft voor ons allen de kleur haar helderste en schoonste klank gegeven, klaar en helder als zijn hele leven was”.

Meer afbeeldingen die bij dit onderwerp horen kunt u vinden in de categorie August Macke van Wikimedia Commons.