Anatole France

Anatole France, pseudodiem van Jacques Anatole Thibault (16 april 1844 – 12 oktober 1924) was een Franse schrijver. Hij was waarschijnlijk de prominentste Franse brievenschrijver van zijn tijd.

Tot zijn bekendste werken behoort L'Île des pingouins (1908, Het eiland van de pinguïns), een allegorische roman waarin de Franse geschiedenis wordt gehekeld. Zijn vroege fictie werd gekenmerkt door een enigszins sentimentele schrijfstijl, zoals in Le Crime de Sylvestre Bonnard (1881), zijn eerste succesvolle roman, en in Le Livre de mon ami (1885, Het boek van mijn vriend), de eerste van een reeks autobiografische romans.

De helft van zijn werk verscheen in tijdschriften en kranten. Na de Dreyfus-affaire (waarin hij Zola steunde) ging zijn werk meer naar politieke satire neigen. De elegantie en de subtiele ironie van zijn stijl worden getoond in Thaïs (1890), Le Lys de rouge (1894, De rode lelie), Les Dieux ont soif (1912, De goden zijn dorstig) en La Révolte des anges (1914, De opstand van de engelen).

In 1921 won hij de Nobelprijs voor de Literatuur.