An American In Paris (George Gershwin)

An American In Paris is een van de bekendste werken van de componist George Gershwin. Het werk ging in 1928 in première.

In de jaren '20 oefende Parijs een grote aantrekkingskracht uit op allerlei Amerikaanse schrijvers, kunstenaars en misici. Ook Gershwin en zijn collega Cole Porter waren dol op Parijs, die Porter tot diverse liederen deed insprireren en Gershwin tot zijn meest ambitieuze orkestwerk bracht, namelijk An American In Paris. Deze compositie werd voor het eerst opgevoerd in 1928, in Carnegie Hall te New York, opnieuw met de beroemde Walter Damrosch als dirigent. Ruim 20 jaar later werd An American In Paris bewerkt tot een inmiddels legendarische filmmusical met Gene Kelly in de hoofdrol.

[bewerk] Muzikale interpretatie

An American In Paris is een soort symfonisch gedicht, waarin Gershwin beelden en geluiden van Parijs oproept zoals hij ze zelf heeft ondergaan. De violen spelen een vlotte melodie met daaronder nauwelijks waarneembare harmonieën. Zo wordt de Amerikaanse bezoeker, die Parijs aan het bekijken is geïntroduceerd. Het claxongeloei van de ouderwetse Parijse taxi's klinkt door de bedrijvigheid op de boulevard heen. Daarop volgt een rustige passage met verfijnde harmonieën van de houtblazers en de strijkers. Voordat Gershwin een nieuw, weelderig thema introduceert, neemt het tempo van de muziek weer toe. Het thema kondigt zich aan met een kalm, ritmisch motief, dat eerst door een solotrompet wordt gespeeld, in een uitgesproken bluesstijl. Dan nemen de strijkers de melodie over en voeren deze via een prachtige, harmonische modulatie naar het emotionele hoogtepunt van het werk in de vorm vaan een nieuwe, opgewekte melodie die weer door de solotrompel wordt gespeeld. De muziek voert terug naar het openingsthema en tenslotte naar het 'blue note' einde.

[bewerk] Trivia

• Naast Parijs was het schilderij Cabaret Exelsior van Joseph Mompou ook een inspiratiebron voor Gershwin voor het schrijven van An American In Paris