Stevie Ray Vaughan

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Stevie Ray Vaughan
Ο SRV με την "Number One" επί σκηνής...
Καταγωγή	Ντάλας-Τέξας, Η.Π.Α.
είδος μουσικής	Μπλουζ
δισκογραφική	Epic Records
χρόνια εν ενεργεία	1971 - 1990
πρώην μέλη	{{{πρώην_μέλη}}}
site	www.stevieray.com

Ο Stevie Ray Vaughan (Στιβι Ρει Βον),συχνά αναφέρονται σε αυτόν χρησιμοποιώντας τα αρχικά του (SRV), γεννήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 1954 στο Ντάλας του Τέξας. Θεωρείται από πολλούς υπεύθυνος για την ανανέωση του ενδιαφέροντος του κόσμου για τα μπλουζ.

[Επεξεργασία] Βιογραφία

Στις 3 Οκτωβρίου ή στις 25 Δεκεμβρίου του 1961 (δεν είναι ξεκάθαρο), ο Στιβ παίρνει δώρο μια κιθάρα. Ανάμεσα στα πρώτα τραγούδια που μαθαίνει είναι το Wine,wine,wine και το Thunderbird των Nightcaps. Δύο περίπου χρόνια αργότερα ο Στιβ αγοράζει τον πρώτο του δίσκο. Το Wham Of That Memphis Man του Lonnie Mack και τον παίζει τόσες πολλές φορές που ο πατέρας του τον σπάει από τα νεύρα του. Εκείνη την εποχή ο Στιβ παίρνει και την πρώτη του ηλεκτρική κιθάρα, την παλιά κιθάρα του αδελφού του Jimmie. Τρία χρόνια αργότερα, το καλοκαίρι του 1966, ο Doyle Bramhall ακούει για πρώτη φορά τον SRV να παίζει. Την επόμενη χρονιά το γκρουπ του Στιβ εμφανίζεται στο Lee Park στο Ντάλας και ξεκινά να δραστηριοποιείται πέρα σχολικών εκδηλώσεων και πάρτι. Έως το 1969 έχει καθιερωθεί στη μουσική σκηνή του Όστιν και το καλοκαίρι του 1970, μετά από ένα ατύχημα σε ένα φαστ φούντ όπου εργαζόταν, παραιτείται και αφιερώνει τη ζωή του στη μουσική. Δημιουργεί το πρώτο του ουσιαστικά γκρουπ που άντεξε αρκετό καιρό, με το όνομα Blackbird με τους Stevie & Kim Davis (κιθάρες), Christian dePlicque (φωνητικά), Roddy Colonna & John Huff (τύμπανα), Noel Deis (πλήκτρα) και David Frame (μπάσο). Στις 31 Δεκεμβρίου του 1971, ο Στιβ εγκαταλείπει το σχολείο και μετακομίζει με το συγκρότημά του στο Όστιν, όπου και εμφανίζονται στο μπαρ “Rolling Hills Country Club”, αργότερα μετονομάστηκε “Soap Creek Saloon”, για τα επόμενα επτά χρόνια.

Στα τέλη του 1972, ο Στιβ συμμετέχει στο συγκρότημα Krackerjack για μερικούς μήνες όπου και παίζει με τον μελλοντικό μπασίστα των Double Trouble, Tommy Shannon για πρώτη φορά. Στις 14 Μαρτίου του 1973, ο Στιβ ενώνεται με το συγκρότημα του Marc Benno, Nightcrawlers, το οποίο εκείνο τον καιρό ηχογραφούσε για την δισκογραφική A&M Records. Το άλμπουμ όμως δεν κυκλοφορεί ποτέ. Στο συγκρότημα συμμετείχε επίσης ο Doyle Bramhall που ξεκινά μια συνεργασία 17 ετών με τον Στιβ γράφοντας του τραγούδια. Το 1974 ο Στιβ αποκτά την θρυλική φθαρμένη Stratocaster γνωστή ως “Number One” (νούμερο ένα), την κιθάρα σήμα κατατεθέν του Στιβ για την υπόλοιπη καριέρα του. Στις 31 Δεκεμβρίου του 1974 ο Στιβ γίνεται μέλος των Paul Ray & the Cobras, ενός πολύ δημοφιλούς γκρουπ από το Όστιν και εμφανίζονται κατά μέσον όρο πέντε φορές την εβδομάδα για τα επόμενα δυόμισι περίπου χρόνια. Στις 7 Φεβρουαρίου του 1977 κυκλοφορούν ένα 45άρι, η πρώτη ουσιαστικά εμφάνιση του Στιβ στη δισκογραφία. (Στα 17 του είχε συμμετάσχει σε μια σχολική παραγωγή με τίτλο "A New Hi") ενώ τον Μάρτιο την ίδιας χρονιάς οι Cobras ψηφίζονται συγκρότημα της χρονιάς στο Όστιν. Τον Σεπτέμβριο του 1977 ο Στιβ εγκαταλείπει τους Cobras για να δημιουργήσει τους Triple Threat Revue με τους: Lou Ann Barton (φωνητικά), W.C. Clark (μπάσο & φωνητικά), Mike Kindred (πλήκτρα) και Fredde Pharoah (τύμπανα). Το Μάιο της επόμενης χρονιάς οι Johnny Reno (σαξόφωνο) και Jackie Newhouse (μπάσο) ενώνονται με τον Στιβ και δημιουργούν τους Double Trouble. Το όνομα είναι εμπνευσμένο από ένα τραγούδι του Otis Rush. Το Σεπτέμβριο του ’78 ο Chris Layton προσχωρεί στις τάξεις του συγκροτήματος και στις 19 Αυγούστου 1979 συμμετέχουν σε μία από τις πρώτες εκτός συνόρων της πολιτείας του Τέξας συναυλία, στο San Francisco Blues Festival. Την επόμενη χρονιά ηχογραφούν το άλμπουμ In the Beginning, από ζωντανή τους εμφάνιση στο Steamboat 1874 στο Όστιν. Το άλμπουμ κυκλοφόρησε το 1992. Τον Ιούλιο του 1981, το συγκρότημα εμφανίζεται σε ένα φεστιβάλ έξω από το Όστιν και δημιουργείται ένα βίντεο, το οποίο ο μάνατζερ του συγκροτήματος θα δώσει στον Μικ Τζάγκερ περίπου ένα χρόνο αργότερα. Το αποτέλεσμα ήταν το συγκρότημα να εμφανιστεί ζωντανά σε ένα ιδιωτικό πάρτι των Ρόλινγκ Στόουνς, στις 22 Απριλίου του 1982. Στις 17 Ιουλίου του 1982, ο Στιβ και η παρέα του γίνονται το πρώτο συγκρότημα που εμφανίζεται στο Montreux International Jazz Festival στην Ελβετία, χωρίς δισκογραφική δουλειά ή συμβόλαιο με οποιαδήποτε δισκογραφική εταιρία. Το πλήθος αποδοκιμάζει, ειρωνικά όμως, τo γκρουπ κερδίζει Grammy για την εκτέλεση του κομματιού Texas Flood σε αυτή την εμφάνιση. Σε αυτό το φεστιβάλ ο Στιβ γνώρισε τον David Bowie και τον Jackson Browne. Το Νοέμβριο του 1982, το συγκρότημα ηχογραφεί, αυτό που αργότερα θα κυκλοφορήσει με τον τίτλο «Texas Flood», ύστερα από πρόσκληση του Jackson Browne, ενώ ταυτόχρονα ο Στιβ συμμετέχει (ηχογραφεί την κιθάρα) κατόπιν παράκλησης του David Bowie στο άλμπουμ Let’s Dance, και συμφωνεί να συνοδεύσει τον Bowie στην παγκόσμια περιοδεία του. Αποφασίζει να εγκαταλείψει τελικά, κατά τη διάρκεια των ετοιμασιών, για να ασχοληθεί με το δικό του σχήμα.

Την άνοιξη του 1983, ο διάσημος παραγωγός John Hammond ακούει μια κασέτα από ζωντανή εμφάνιση του συγκροτήματος στο Montreux International Jazz Festival του 1982 και επιτυγχάνει τη συμφωνία μεταξύ του γκρουπ και της δισκογραφικής Epic Records. Στις 13 Ιουνίου του 1983 κυκλοφορεί το πρώτο άλμπουμ του Στιβ, με τίτλο Texas Flood. Το Μάιο του 1984 κυκλοφορεί το δεύτερο στούντιο άλμπουμ με τίτλο Couldn’t Stand The Weather παίρνοντας πολύ καλές κριτικές. Την ίδια χρονιά κερδίζει δύο W.C. Handy National Blues Awards, στις κατηγορίες Καλλιτέχνη της χρονιάς και Καλύτερου Μπλουζ Μουσικού της χρονιάς και το 1985 έρχεται η σειρά του Soul to Soul, με τη συμμετοχή ενός καινούργιου μέλους, του Reese Wynans στα πλήκτρα. Τον Ιούλιο του 1986, ηχογραφώντας μια σειρά εμφανίσεων στο ‘Οστιν και το Ντάλας, κυκλοφορεί το άλμπουμ Live Alive τον Νοέμβριο της επόμενης χρονιάς. Στις 30 Σεπτεμβρίου του 1985, κατά τη διάρκεια παγκόσμιας περιοδείας, ο Στιβ καταρρέει στο Ludwigshafen της Γερμανίας από παρατεταμένη χρήση ουσιών. Ο Στιβ δίνει δύο ακόμη συναυλίες, αλλά οι τελευταίες 13 εμφανίσεις της περιοδείας ακυρώνονται και ο Στιβ μπαίνει σε πρόγραμμα αποτοξίνωσης. Ο Στιβ μένει «καθαρός» από τις 13 Οκτωβρίου μέχρι τον πρόωρο θάνατό του το 1990. Στις 6 Ιουνίου του 1989, κυκλοφορεί, κατά πολλούς το καλύτερο άλμπουμ της καριέρας του, το In Step. Η αναγνώριση έρχεται άμεσα, με την απονομή βραβείου Grammy για τον καλύτερο σύγχρονο μπλουζ δίσκο. Ο Στιβ με την μπάντα του περιοδεύουν μαζί με τους Jeff Beck και Joe Cocker. Στις 30 Ιανουαρίου του 1990, ο Στιβ εμφανίζεται στην γνωστή τηλεοπτική εκπομπή του Mtv, Mtv Unplugged, όπου παρουσιάζει τις ακουστικές εκδόσεις των Pride And Joy, Testify και Rude Mood με μια 12-χορδη ακουστική κιθάρα. Την άνοιξη του ’90 ηχογραφεί με τον αδελφό του Τζίμι Βον τον δίσκο Family Style, που κυκλοφορεί στις 25 Σεπτεμβρίου της ίδιας χρονιάς. Στις 13 Αυγούστου όλα τα άλμπουμ του Στιβ, γίνονται «χρυσά» (500.000 πωλήσεις). Στις 26 Αυγούστου, στο Alpine Village του Γουισκόνσιν, η γνωστότερη συναυλία του Στιβ (“sold out” - 30.000 εισιτήρια), με συμμετοχές των Έρικ Κλάπτον, Μπάντι Γκάι, Τζίμι Βον και Ρόμπερτ Κρέι. Γυρνώντας από τη συναυλία στο Σικάγο, στις 27 Αυγούστου λίγο πριν τη 01:00 π.μ., το ελικόπτερο που μεταφέρει τον Στιβ πέφτει δευτερόλεπτα μετά την απογείωση, σκοτώνοντας τον ίδιο και άλλους τέσσερις επιβαίνοντες. Η έρευνα για την πτώση του ελικοπτέρου απέδωσε την ευθύνη σε λάθη του χειριστή. Στις 11 Μαΐου 1995, ο αδελφός του Τζίμι, μαζί με τους Double Trouble και την αφρόκρεμα της μπλουζ σκηνής (BB King, Eric Clapton, Robert Cray, Buddy Guy, Dr. John, Art Neville, and Bonnie Raitt), δίνουν μια συναυλία προς τιμήν του. Στις 22 Φεβρουαρίου του 2000, ο Στιβ εκλέγεται για να συμπεριληφθεί στο Blues Hall Of Fame όλων των εποχών, και γίνεται ένας από τους μόλις 79 καλλιτέχνες στην λίστα.

[Επεξεργασία] Δισκογραφία

Texas Flood (1983)
Couldn’t Stand The Weather (1984)
Soul To Soul (1985)
Live Alive (1986)
In Step (1989)
Family Style (1990)
The Sky Is Crying (1991)
In The Beginning (1992)
Greatest Hits (1995)
Live At Carnegie Hall (1997)
The Real Deal: Greatest Hits Vol. 2 (1999)
Blues At Sunrise (2000)
SRV The Box Set (2000)
Live At Montreux 1982 & 1985 (2001)
The Essential Stevie Ray Vaughan (2002)
Martin Scorsese Presents the Blues: Stevie Ray Vaughan (2003)
Stevie Ray Vaughan & Double Trouble: The Collection (2004)
(Επανέκδοση των τριών πρώτων δίσκων με νέα συσκευασία & digital remastering)