Γκουίντο ντ' Αρέτσο
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Γκουίντο ντ' Αρέτσο (περ. 995 - 1050) ήταν θεωρητικός της μουσικής κατά τον Μεσαίωνα. Επιννόησε το σύγχρονο σύστημα μουσικής σημειογραφίας, το πεντάγραμμο, που αντικατέστησε τη νευματική σημειογραφία.
Ο Γκουίντο ήταν Βενεδικτίνος μοναχός στην ιταλική πόλη-κράτος Αρέτσο. Ξεκίνησε την καριέρα του στο Μοναστήρι της Πομπόζας, που βρίσκεται στην Αδριατική, δίπλα στην Φερράρα. Ενώ βρισκόταν εκεί, συνειδητοποίησε ότι οι μοναχοί είχαν πρόβλημα στην απομνημόνευση των ύμνων του Γρηγοριανού μέλους. Τότε επιννόησε μία μέθοδο για να μαθαίνονται ευκολότερα και γρηγορότερα. Η μέθοδος έγινε σύντομα διάσημη στη βόρεια Ιταλία. Παρόλα αυτά συνάντησε την εχθρότητα των μοναχών του αββαείου και του δόθηκε εντολή να μετακινηθεί στο Αρέτσο, μία πόλη που δεν έχει αββαείο, αλλά είχε πολλούς τραγουδιστές για να τους διδάξει.
Εκεί επιννόησε πολλά διδακτικά "εργαλεία", όπως το πεντάγραμμο, το εξάχορδο μουσικό σύστημα και τα ονόματα των φθόγγων (ντο-ρε-μι, κτλ). Τα ονόματα των φθόγγων προέρχονται από έναν γρηγοριανό ύμνο όπου κάθε στίχος ξεκινά από την αμέσως ψηλότερη νότα. Από την πρώτη συλλαβή κάθε στίχου πήραν οι νότες το όνομά τους. Αυτή η ονομασία των φθόγγων χρησιμοιείται μέχρι σήμερα στις χώρες της Νότιας Ευρώπης (Ελλάδα, Ιταλία, Γαλλία, κτλ).
