แก่นพุทธศาสน์
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
แก่นพุทธศาสน์ เป็นหนังสือที่รวบรวมปาฐกถาของพุทธทาสภิกขุที่แสดง ณ โรงพยาบาลศิริราช รวม 3 ครั้ง ได้แก่:
- เรื่อง ใจความทั้งหมดของพระพุทธศาสนา, เมื่อวันที่ 17 ธันวาคม พ.ศ.2504
- เรื่อง ความว่าง, เมื่อวันที่ 7 มกราคม พ.ศ.2505
- เรื่อง วิธิปฏิบัติเพื่อเป็นอยู่ด้วยความว่าง, เมื่อวันที่ 21 มกราคม พ.ศ.2505
เนื้อหาในหนังสือแก่นพุทธศาสน์กล่าวถึงหัวใจสำคัญของพระพุทธศาสนาคือ สิ่งทั้งปวงไม่ควรยึดมั่นถือมั่น มาจากคำที่พระพุทธเจ้าตอบแก่ผู้ทูลถามว่าหากจะสรุปพระพุทธวจนะทั้งหมดที่ทรงตรัสไว้ เป็นประโยคสั้นเพียงประโยคเดียวได้หรือไม่. พระพุทธองค์ตรัสว่า "สพฺเพ ธมฺมา นาลํ อภินิเวสาย" ซึ่งแปลว่า "สิ่งทั้งปวดไม่ควรยึดมั่นถือมั่น" (ปรากฎอยู่ในพระบาลี มัชฌิมนิกาย).
หนังสือแก่นพุทธศาสน์ตีพิมพ์โดยสำนักพิมพสุขภาพใจ และได้รับยกย่องเป็นหนังสือดีเด่นประจำปี จากองค์การยูเนสโก แห่งสหประชาชาติในปีพ.ศ.2508 ทำให้มีการเผยแพร่หนังสือนี้สู่สาธารณะชนอย่างกว้างขวาง และยังมีการแปลเป็นภาษาอังกฤษด้วย
[แก้] ข้อมูลเกี่ยวกับหนังสือ
(จากเล่มพิมพ์ครั้งที่ ๓)
- ชื่อหนังสือ: แก่นพุทธศาสน์
- ผู้แต่ง: พุทธทาสภิกขุ
- ผู้จัดพิมพ์: สำนักพิมพ์สุขภาพใจ, กรุงเทพมหานคร
- หมวด: ธรรมเทศนา
- ISBN 974-409-102-9
แก่นพุทธศาสน์ เป็นบทความเกี่ยวกับ ศาสนา ที่ยังไม่สมบูรณ์ ต้องการตรวจสอบ เพิ่มเนื้อหา หรือเพิ่มแหล่งอ้างอิง คุณสามารถช่วยเพิ่มเติมหรือแก้ไข เพื่อให้สมบูรณ์มากขึ้น |