Szereg (matematyka)
Z Wikipedii
Szeregiem liczbowym nazywamy parę uporządkowaną , gdzie {an} jest dowolnym ciągiem liczb rzeczywistych, natomiast ciąg {sn} jest konstruowany według następującego wzoru: . W dalszym ciągu dla skrócenia zapisu szereg będziemy oznaczać: . Tym samym symbolem oznaczać będziemy również sumę tego szeregu, czyli granicę ciągu sn.
Alternatywnie, jeżeli dany jest ciąg liczb rzeczywistych lub zespolonych (an), to ciąg (sn) jego sum częściowych, określony następująco:
- s1 = a1
- s2 = a1 + a2
- s3 = a1 + a2 + a3
nazywamy szeregiem o wyrazach an. Wyraz an nazywamy n-tym wyrazem szeregu (lub wyrazem ogólnym). Sumę sn nazywamy n-tą sumą częściową szeregu.
Jeżeli ciąg sn sum częściowych szeregu jest zbieżny, to jego granicę nazywamy sumą szeregu, a sam szereg nazywamy szeregiem zbieżnym. W przeciwnym wypadku (to znaczy, gdy ciąg sum częściowych nie ma granicy właściwej) szereg nazywamy rozbieżnym.
Uwaga: szereg oznacza się także symbolem dużej sigmy, nawet wtedy, gdy nie jest on zbieżny lub jego zbieżność nie jest znana.
Spis treści |
[edytuj] Zbieżność bezwzględna i warunkowa
Szereg nazywamy zbieżnym bezwzględnie, jeżeli zbieżny jest szereg . Zbieżność bezwzględna szeregu pociąga za sobą zbieżność w zwykłym sensie, ale nie na odwrót – może się zdarzyć, że dany szereg jest zbieżny, lecz nie jest zbieżny bezwzględnie. W takim przypadku mówimy, że szereg jest zbieżny warunkowo.
Twierdzenie Riemanna mówi, że można tak poprzestawiać wyrazy warunkowo zbieżnego szeregu liczb rzeczywistych, aby jako sumę nowego szeregu otrzymać dowolną, z góry zadaną liczbę.
Ogólniej, dla danego szeregu liczb rzeczywistych rozważmy szeregi jego składników dodatnich i jego składników ujemnych. Szereg jest zbieżny wtedy i tylko wtedy, gdy zbieżne są oba te szeregi i jego suma jest równa . Szereg jest zbieżny warunkowo wtedy i tylko wtedy, jeżeli oba szeregi są rozbieżne do .
Przypadek szeregu bezwzględnie zbieżnego jest prostszy niż szeregu zbieżnego warunkowo – jeżeli szereg jest zbieżny bezwzględnie, to jego wyrazy można przestawiać w dowolny sposób, nie zmieniając przy tym sumy szeregu.
[edytuj] Kryteria zbieżności
-
Zobacz więcej w osobnym artykule: Kryteria zbieżności szeregów.
Podstawowym zadaniem przy badaniu szeregów jest stwierdzenie czy dany szereg jest zbieżny, czy nie. W praktyce korzystamy z wielu kryteriów zbieżności. Oto przykład takiego kryterium pochodządzego od d'Alemberta:
- jeżeli wyrazy szeregu są dodatnie i , to szereg jest zbieżny.
[edytuj] Działania na szeregach
Niech dane będą dwa szeregi oraz .
[edytuj] Dodawanie szeregów
Szereg nazywamy sumą szeregów i . Jeżeli oba szeregi są zbieżne, to ich suma również jest szeregiem zbieżnym. Analogicznie określa się różnicę szeregów.
[edytuj] Mnożenie szeregów
Iloczynem szeregów i nazywamy szereg określony następująco:
co odpowiada ustawieniu wszystkich iloczynów wyrazów aibj w tablicę:
i sumowaniu kolejno grup elementów w kierunku oznaczonym strzałkami. Podstawowe twierdzenie Cauchy'ego mówi, że jeżeli oba szeregi i są bezwzględnie zbieżne odpowiednio do A i B, to zbieżny jest również ich iloczyn, a jego sumą jest .
[edytuj] Szeregi funkcyjne
Szczególnie ważne dla zastosowań matematyki i jej własnych badań są rozmaite szeregi funkcyjne, w tym Fouriera i potęgowe. Okazuje się, że wiele funkcji można z dowolną dokładnością przybliżać takimi szeregami.
[edytuj] Przykłady
[edytuj] Szereg geometryczny
Jeśli an jest ciągiem geometrycznym o ilorazie q i , to utworzony z jego wyrazów szereg:
jest zbieżny wtedy i tylko wtedy, gdy | q | < 1. Jego suma jest wtedy równa
- .
Dla i a = 1 mamy szereg:
A więc szereg ten jest zbieżny.
[edytuj] Szereg harmoniczny
Szereg
nazywamy harmonicznym. Szereg ten jest rozbieżny.
[edytuj] Szereg harmoniczny rzędu α
Szereg
nazywamy harmonicznym rzędu drugiego. Jest on zbieżny. Podobnie, dla każdego α > 1 zbieżny jest dowolny szereg harmoniczny rzędu α, czyli szereg postaci:
[edytuj] Twierdzenie Riemanna
Szereg
- ,
zwany szeregiem Leibniza jest zbieżny do ln2, lecz tylko warunkowo (szereg wartości bezwzględnych jego wyrazów jest rozbieżnym szeregiem harmonicznym). Zarówno szereg składników dodatnich
- ,
jak i szereg składników ujemnych
są rozbieżne do . Jak już wspominaliśmy przestawiając odpowiednio jego wyrazy można otrzymać szereg zbieżny do dowolnej liczby rzeczywstej, np. do pięciu.
[edytuj] Rys historyczny
Fakt, że istnieją szeregi nieskończone, które mają sumy skończone, był dla starożytnych paradoksem.
[edytuj] Uogólnienia
Definicja szeregu nie musi zamykać się jak powyżej wyłącznie na szeregi liczbowe, gdyż ciąg (an) nie musi być ciągiem liczb rzeczystych. Dlatego też definicja ta bez zmian przenosi się na przykład na wektorowe przestrzenie topologiczne.