Sieweczka obrożna
Z Wikipedii
| Sieweczka obrożna | ||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 |
||||||||||||||||||||
| Systematyka | ||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||
| Nazwa systematyczna gatunku | ||||||||||||||||||||
| Charadrius hiaticula |
Sieweczka obrożna (Charadrius hiaticula L., 1758) - średni ptak wędrowny z rodziny siewkowatych, zamieszkujący w zależności od podgatunku:
- Charadrius hiaticula hiaticula - zachodnia Europa i południowa część Półwyspu Skandynawskiego, Islandia i Grenlandia oraz północno-wschodnia Kanada. Zimuje w pasie od Wysp Brytyjskich do Afryki. W Polsce nieliczny ptak gniazdowy, nieco liczniejszy na wybrzeżu. Dużo liczniejszy podczas przelotów w marcu - maju i lipcu - październiku.
- Charadrius hiaticula tundrae - północna część Półwyspu Skandynawskiego i północna Rosja. Zimuje na wybrzeżach Morza Kasijskiego w południowo-zachodniej Azji i południowej Afryce.
- Cechy gatunku
- Samiec w upierzeniu godowym ma białą głowę, szyję i spód ciała. Przód głowy (poza białym czołem) i pokrywy uszne czarne. Czarna także obroża na szyi. Wierzch głowy, grzbiet i skrzydła brązowoszare. Nogi i dziób pomarańczowe. Jedynie koniec dzioba czarny. Samica podobna do samca, ale o mniejszych czarnych plamach. Osobniki młodociane zamiast barwy czarnej mają brązowoszarą, a na szyi nie ma pełnej obroży, a jedynie półobroża. Podgatunek Ch. h. tundrae jest mniejszy, o ciemniejszym wierzchu i bledszym dziobie. Od bardzo podobnej sieweczki rzecznej różni ją większy obszar zajęty przez czarną plamę na głowie, inny kolor dzioba i biały kolor na wierzchu skrzydeł widoczny w locie.
- Wymiary średnie
- dł. ciała ok. 18-20 cm
rozpiętość skrzydeł ok. 40-57 cm
waga ok. 40-80 g - Biotop
- Piaszczyste, pokryte ubogą roślinnością brzegi mórz i rzek.
- Gniazdo
- Na ziemi, zazwyczaj w pobliżu wody.
- Jaja
- W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając w kwietniu - czerwcu 4 (rzadko 3) jaja.
- Wysiadywanie
- Jaja wysiadywane są przez okres 21 do 27 dni przez obydwoje rodziców. Pisklęta są zagniazdownikami. W razie niebezpieczeństwa kładą się na ziemi, a rodzice symulując zranienie starają się odciągnąć od nich drapieżnika. Zdolność lotu uzyskują w 4 tygodniu.
- Pożywienie
- Głównie owady, a także inne drobne bezkręgowce.
- Ochrona
- Gatunek chroniony.
Zobacz też: przegląd zagadnień z zakresu biologii, fauna Polski, ptaki Polski.
