Louis St. Laurent
Z Wikipedii
Louis Stephen St. Laurent (1 lutego 1882 - 25 lipca 1973) - premier Kanady z ramienia Partii Liberalnej w okresie od 15 listopada 1948 do 21 czerwca 1957.
Urodził się w Compton w Quebecu. Ukończył ogólne studia w 1902, a następnie otrzymał dyplom prawa na Laval University. Ożenił się w 1908 z Jeanne Renault, z którą miał pięcioro dzieci - dwóch synów i trzy córki.
W 1905 rozpoczął pracę jako prawnik. W 1914 zajął katedrę prawa na swym macierzystym uniwersytecie. Wcześniej niezaangażowany w politykę, został powołany do gabinetu Kinga. Był autorem aktu mobilizacyjnego (zobacz kryzys mobilizacyjny w Kanadzie 1944). Po przejściu Kinga na emeryturę, St. Laurent przejął po nim kierownictwo partii i fotel premiera w 1948 i pozostał na nim przez kolejne dziewięć lat.
Jako premierowi przypadło St. Laurentowi przeprowadzić Kanadę przez okres powojenny i czas największego nasilenia Zimnej Wojny. W 1949 Kanada wstąpiła do NATO, by następnie wziąć udział w wojnie koreańskiej. Rząd St. Laurenta miał olbrzymi udział w zażegnaniu Kryzysu Sueskiego w 1956. W czasie jego urzędowania Konfederacja Kanady została rozszerzona o Nową Fundlandię i Labrador. Choć St. Laurent był jednym z najpopularniejszych premierów Kanady, obdarzony przydomkiem Uncle Louis (wujek Louis), ostatecznie w wyborach roku 1948 jego partia przegrała wybory, tracąc większość parlamentarną na rzecz Partii Konserwatywnej.
St. Laurent zmarł 25 lipca 1973 w Quebec City. Został pochowany na St. Thomas Aquinas Cemetery w miejscu swego urodzenia.
Dwunasty Premier Kanady | ||
poprzedni Mackenzie King |
1948 - 1957 | następny John Diefenbaker |
John Macdonald • Alexander Mackenzie • John Abbott • John Thompson • Mackenzie Bowell • Charles Tupper • Wilfrid Laurier • Robert Borden • Mackenzie King • Arthur Meighen • Richard Bennett • Louis St. Laurent • John Diefenbaker • Lester Pearson • Pierre Trudeau • Joe Clark • John Turner • Brian Mulroney • Kim Campbell • Jean Chrétien • Paul Martin • Stephen Harper