Krzysztof Warlikowski
Z Wikipedii
Krzysztof Warlikowski (ur. 26 maja 1962 w Szczecinie) - reżyser teatralny. Studiował historię, filozofię i filologię romańską na Uniwersytecie Jagiellońskim, historię teatru greckiego w École Pratique Des Hautes Études na Sorbonie. Dyplom reżyserski zdobył na Wydziale Reżyserii Dramatu Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie, gdzie studiował w latach 1989–1993.
W 1991 r. asystował Krystianowi Lupie przy realizacji spektaklu Malte albo Tryptyk marnotrawnego syna na podstawie utworów Rainera Marii Rilkego w Narodowym Starym Teatrze w Krakowie. W latach 1992-1993 był asystentem Petera Brooka przy spektaklu Peleas - Impresje (Impressions de Pélleas) według opery Peleas i Melisanda Claude'a Debussy'ego w paryskim Bouffes du Nord. Był również asystentem Ingmara Bergmana i Giorgio Strehlera.
Reżyseruje w kraju i za granicą; do tej pory zrealizował ponad trzydzieści spektakli, w tym 11 inscenizacji dramatów Szekspira m.in. Hamleta w Tel Awiwie i Warszawie, Wieczór trzech króli w Stuttgarcie, Poskromienie złośnicy w Warszawie, Burzę w Stuttgarcie i Warszawie, Makbeta w Hanowerze. Drugim ważnym polem zainteresowań teatralnych Warlikowskiego jest dramat antyczny: ma na koncie m.in. głośne przedstawienia Elektry Sofoklesa i Bachantek Eurypidesa. Inscenizuje również dramaty współczesne, m.in. Bernarda-Marie Koltèsa i Sarah Kane. W 2005 roku wyreżyserował spektakl Krum Hanocha Levina (TR Warszawa w koprodukcji ze Starym Teatrem w Krakowie), który został doskonale przyjęty przez większość krytyków, odniósł też sukces na festiwalu teatralnym w Awinionie. Jego najnowszą inscenizacją jest Madame de Sade Yukio Mishimy w Tonnel Groep w Amsterdamie.
W 2000 Warlikowski zadebiutował jako reżyser operowy, przygotowując w Teatrze Wielkim w Warszawie prapremierę opery Roxanny Panufnik The Music Programm. W tym samym roku wyreżyserował Don Carlosa Giuseppe Verdiego, a w kolejnych latach m.in. Ignoranta i szaleńca Pawła Mykietyna (2001), Ubu Rexa Krzysztofa Pendereckiego (2003) i Wozzecka Albana Berga, którego libretto oparte jest na dramacie Georga Büchnera. Jego najnowszą realizacją operową jest Ifigenia w Taurydzie Glucka w Operze Paryskiej, w której w kolejnych latach ma zrealizować Sprawę Makropulosa Janáčka i Króla Rogera Karola Szymanowskiego.
Od 1999 jest na stałe związany z warszawskim Teatrem Rozmaitości (obecnie TR Warszawa).
[edytuj] Najważniejsze inscenizacje
- Auto da fé wg Eliasa Canettiego - PWST w Krakowie, Scena Szkolna (1992)
- Białe noce wg Fiodora Dostojewskiego (dyplom reżyserski) - PWST w Krakowie, Scena Szkolna (1992)
- Markiza O. wg Heinricha von Kleista - Stary Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie (1993)
- Kupiec wenecki Szekspira - Teatr im. W. Horzycy w Toruniu (1994)
- Proces wg Franza Kafki - School of Drama Beit Zvi w Tel Awiwie (1995)
- Roberto Zucco Bernarda-Marie Koltèsa - Teatr Nowy w Poznaniu (1995)
- Elektra Sofoklesa - Teatr Dramatyczny w Warszawie (1997)
- Zimowa opowieść Szekspira - Teatr Nowy w Poznaniu (1997)
- Tancerz mecenasa Kraykowskiego wg Witolda Gombrowicza - Teatr Powszechny w Radomiu (1997)
- Hamlet Szekspira - School of Drama Beit Zvi w Tel Awiwie (1997)
- Poskromienie złośnicy Szekspira - Teatr Dramatyczny w Warszawie (1998)
- Perykles Szekspira - Piccolo Teatro di Milano (1998)
- Zachodnie wybrzeże Bernarda-Marie Koltèsa - Teatr Studio w Warszawie (1998)
- Fenicjanki Eurypidesa - Municipal Theater w Beer Sheva (1998)
- Wieczór trzech króli Szekspira - Staatstheater w Stuttgarcie (1999)
- Hamlet Szekspira - Teatr Rozmaitości w Warszawie (1999)
- Burza Szekspira - Staatstheater w Stuttgarcie (2000)
- The Music Programm Roxanny Panufnik (opera)- Teatr Wielki w Warszawie (2000)
- Don Carlos Giuseppe Verdiego (opera)- Teatr Wielki w Warszawie (2000)
- Bachantki Eurypidesa - Teatr Rozmaitości w Warszawie (2001)
- Oczyszczeni Sarah Kane - Teatr Rozmaitości w Warszawie w koprodukcji z Wrocławskim Teatrem Współczesnym (2001)
- W poszukiwaniu straconego czasu wg Marcela Prousta - Schauspiel w Bonn (2002)
- Burza Szekspira - Teatr Rozmaitości w Warszawie (2003)
- Sen nocy letniej Szekspira - Théâtre National w Nicei (2003)
- Ubu Rex Krzysztofa Pendereckiego (opera) - Teatr Wielki w Warszawie (2003)
- Dybuk wg Szymona Anskiego i Hanny Krall - Teatr Rozmaitości w Warszawie w koprodukcji z Wrocławskim Teatrem Współczesnym (2003)
- Speaking in Tongues Andrew Bovella - Tonnel Groep w Amsterdamie (2004)
- Makbet Szekspira - Staatstheater w Hanowerze (2004)
- Krum Hanocha Levina - Teatr Rozmaitości w Warszawie w koprodukcji ze Starym Teatrem w Krakowie (2005)
- Wozzeck Albana Berga (opera) - Teatr Wielki w Warszawie (2006)
- Madame de Sade Yukio Mishimy - Tonnel Groep w Amsterdamie (2006)
- Ifigenia w Tautydzie Christopha Willibalda Glucka - Opera Paryska (2006)
[edytuj] Najważniejsze nagrody i odznaczenia
- 1997 - Honorowy Złoty Yorick - nagroda w konkursie Theatrum Gedanense na inscenizację sztuki Szekspira dla Zimowej opowieści
- 2003 - Paszport Polityki
- 2003 - Złoty Yorick, nagroda Fundacji Theatrum Gedanense dla najlepszego przedstawienia szekspirowskiego sezonu 2002/2003 dla Burzy
- 2003 - Nagroda Francuskiego Związku Krytyków Teatralnych dla Oczyszczonych Sarah Kane, najwybitniejszego przedstawienia obcojęzycznego w sezonie 2002/2003 we Francji
- 2003 - Laur Konrada na 6. Festiwalu Sztuki Reżyserskiej Interpretacje
- 2004 - Dyplom Ministra Spraw Zagranicznych za wybitne zasługi dla promocji Polski w świecie w 2003
- 2004 - francuski Order Kawalera Kultury
