Królestwo Hawajów
Z Wikipedii
Królestwo Hawajów - państwo historyczne na Hawajach. Powstało w 1810 po zjednoczeniu się wysp Oahu, Maui, Molokai, Lanai i Hawaii.
[edytuj] Historia
Rządy rodów arystokratycznych pojawiły się na Hawajach na długo przed przybyciem Europejczyków, jednakże istnienie skonsolidowanego królestwa datuje się od 1796 roku, kiedy władzę na Hawajach objął król Kamehameha I. W czasach tych w kulturze europejskiej wyspy hawajskie funkcjonowały pod dwiema nazwami: Wyspy Sandwich (nazwa nadana archipelagowi w 1778 roku przez jego odkrywcę Jamesa Cooka) i Hawaje (nazwa lokalna, od największej wyspy, Hawai'i). W 1840 roku przyjęto na wyspach konstytucję wzorowaną na prawach brytyjskich i amerykańskich. Gwarantami suwerenności państwa były Stany Zjednoczone, Francja i Wielka Brytania. W 1851 roku król Kamehameha III powierzył pieczę nad swym królestwem Stanom Zjednoczonym. W 1887 roku USA uzyskało prawo do wybudowania Pearl Harbor. W 1893 roku miejscowa ludność amerykańska obaliła rządy królowej Liliuokalani i ustanowiła rządy republikańskie (patrz: Republika Hawajów).
[edytuj] Administracja
W latach 1840, 1852, 1864 i 1887 uchwalano konstytucje. Od 1840 królestwo posiadało parlament. Administracyjnie państwo dzieliło się na 4 prowincje: Kauai, Oahu, Maui, i Hawaii.
[edytuj] Królowie Hawajów
Dynastia Kamehameha
- Kamehameha I (1795-1819)
- Kamehameha II (1819-1824)
- Kamehameha III (1825-1854)
- Kamehameha IV (1854-1863)
- Kamehameha V (1863-1872)
Dynastia Kalākaua
- William C. Lunalilo (1873-1874)
- David Kalakaua (1874-1891)
- Liliuokalani (1891-1893)
