Jerome David Salinger
Z Wikipedii
Jerome David Salinger (ur. 1 stycznia 1919 w Nowym Jorku) - amerykański prozaik, absolwent Akademii Wojskowej. W latach 1942 do 1946 służył w wojsku i brał udział w desancie normandzkim. Zaczął pisać w wieku 15 lat, a jego opowiadania ukazywały się w wielu czasopismach. Jego jedyna powieść, Buszujący w zbożu (1951, wyd. polskie 1961), opowiada o trzech dniach z życia szesnastoletniego chłopca, który pragnie odnaleźć się w skomplikowanym świecie. Akcja rozgrywa się w Nowym Jorku przed Bożym Narodzeniem. Powieść ta przyniosła mu rozgłos i sławę, od której uciekł do niewielkiej miejscowości Cornish w stanie New Hampshire, USA, gdzie prowadzi życie samotnika. Nadal pisze, ale nic nie publikuje.
Inne utwory tego autora to zbiory opowiadań: Dziewięć opowiadań (1953, wyd. polskie 1964), Franny i Zooey (1961, wyd. polskie 1966), Wyżej podnieście strop, cieśle. Seymour: Introdukcja (1963, wyd. polskie 1966). Bohaterami jego utworów są młodzi ludzie poszukujący sensu życia, miłości, nadziei. W 1965 roku Salinger podjął decyzję o zaprzestaniu działalności literackiej.
Salinger przez całe życie zajmuje się buddyzmem i medytuje. W roku 1999 po 34 latach milczenia opublikował w czasopiśmie The New Yorker swoją powieść Hapworth 16, 1924, która jeszcze nie ukazała się w postaci książki. Ma ją opublikować niewielkie wydawnictwo Orchises Press.
W roku 1972 Joyce Maynard, młoda początkująca wówczas pisarka, z którą Salinger był związany przez rok, wystawiła jego listy na aukcję. W 2000 roku, Margaret Salinger, córka Salingera i jego drugiej żony, Claire Douglas, wydała książkę o ojcu pt. Dream Catcher: A Memoir, w której przedstawiła go w niekorzystnym świetle. Syn Salingera, Matt jest aktorem.
