Jazda
Z Wikipedii
Jazda, kawaleria (z wł. cavalleria), konnica – historycznie: wojsko walczące lub poruszające się na koniach.
Spis treści |
[edytuj] Kawaleria narodowa
W 1775, uchwałą Sejmu rozwiązano husarię jako formację bojową, a istniejące oddziały husarii i pancernych, pozbawione uzbrojenia ochronnego, zostały przekształcone w kawalerię narodową. Formacja ta zniknęła wraz z ostatnim rozbiorem I Rzeczpospolitej, lecz jej tradycja w formie umundurowania i organizacji przetrwała do czasów późniejszych.
[edytuj] Kawaleria w Wojsku Polskim 1920-1939
W końcu 1920 r. w Wojsku Polskim było 27 pułków ułanów i 3 pułki szwoleżerów. Oddziały te należały do 10 samodzielnych brygad kawalerii. Po reorganizacji, w 1924 r. kawaleria w trybie pokojowym liczyła 40 pułków (w tym 27 pułków ułanów, 3 pułki szwoleżerów i 10 pułków strzelców konnych). W 1924 r. powołano Korpus Ochrony Pogranicza, w skład którego wchodziły szwadrony kawalerii.
[edytuj] Organizacja kawalerii
[edytuj] W latach 1921-1926
- cztery dywizje kawalerii (po trzy brygady dwupułkowe)
- pięć samodzielnych brygad kawalerii (po trzy pułki w każdej)
- jedna brygada kawalerii - w organizacji (jeden pułk).
[edytuj] W latach 1926-1935
W 1926 r. kawaleria była zorganizowana w dwanaście brygad dwupułkowych (w czterech dywizjach kawalerii), pięć brygad trzypułkowych i jedną brygadę jednopułkową. W latach 1929–1930 zlikwidowano kolejno dowództwa 1. DK, 3. DK oraz 4. DK. Organizacja kawalerii przedstawiała się następująco:
- Centrum Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu
- 2. Dywizja Kawalerii (trzy brygady dwupułkowe) w składzie:
- 1. Brygada Kawalerii
- 12. Brygada Kawalerii
- 13. Brygada Kawalerii
- dwanaście samodzielnych brygad kawalerii (dwie brygady czteropułkowe, sześć brygad trzypułkowych i cztery brygady dwupułkowe):
- 2. Samodzielna Brygada Kawalerii
- 3. Samodzielna Brygada Kawalerii
- 5. Samodzielna Brygada Kawalerii
- 6. Samodzielna Brygada Kawalerii
- 10. Samodzielna Brygada Kawalerii
- 17. Samodzielna Brygada Kawalerii
- Brygada Kawalerii "Białystok"
- Brygada Kawalerii "Suwałki"
- Brygada Kawalerii "Baranowicze"
- Brygada Kawalerii "Poznań"
- Brygada Kawalerii "Bydgoszcz"
- Brygada Kawalerii "Równe"
[edytuj] W latach 1936-1938
1 stycznia 1937 rozwiązano trzy brygady dwupułkowe (12., 13. i 17. BK), a pułki wcielono do innych brygad (1. BK zwiększono o 2 pułki i usamodzielniono). Na skutek tych zmian dowództwo 2. Dywizji Kawalerii zostało w praktyce pozbawione podległych mu jednostek, lecz istniało jeszcze do 1939. 10. BK (dwupułkowa) została zmotoryzowana.
W wyniku kolejnej reorganizacji przeprowadzonej 1 kwietnia 1937 r. pozostało 11 brygad (5 czteropułkowych i 6 trzypułkowych), które otrzymały jednolite nazwy od rejonów kraju, w których stacjonowały:
- 1. BK – Mazowiecka Brygada Kawalerii
- 2. BK – Kresowa Brygada Kawalerii
- 3. SBK – Wileńska Brygada Kawalerii
- BK "Suwałki" – Suwalska Brygada Kawalerii
- 5. SBK – Krakowska Brygada Kawalerii
- 6. SBK – Podolska Brygada Kawalerii
- BK "Poznań" – Wielkopolska Brygada Kawalerii
- BK "Bydgoszcz" – Pomorska Brygada Kawalerii
- BK "Baranowicze" – Nowogródzka Brygada Kawalerii
- BK "Równe" – Wołyńska Brygada Kawalerii
- BK "Białystok" - Podlaska Brygada Kawalerii
W 1938 r. zmotoryzowany został również 1. Pułk Strzelców Konnych i razem z 24. Pułkiem Ułanów, 10. Pułkiem Strzelców Konnych i 10. Dywizjonem Artylerii Konnej podporządkowany Dowództwu Broni Pancernych. Z jednostek tych utworzono:
[edytuj] W roku 1939
W 1939 r. 1. Pułk Kawalerii KOP podporządkowano Kresowej BK. 31 sierpnia 1939 kawaleria sformowana była w 11 brygad (pięć brygad czteropułkowych i sześć brygad trzypułkowych). W toku działań wojennych utworzone zostały:
[edytuj] Rodzaje
- arkebuzerzy
- ekwici (equites)
- hippeis
- husaria
- jazda tatarska
- rajtaria
- kozacy
- Lisowczycy
- pancerni
- petyhorcy
- dragoni
- kirasjerzy
- ułani
- jazda wołoska
- lansjerzy
- szwoleżerowie
- strzelcy konni
- krakusi
[edytuj] Pojazdy
[edytuj] Zobacz też
- Dywizjon Artylerii Konnej (DAK)
- jeździectwo
- kawaleria pancerna
- kawaleria powietrzna
- rycerz
- szarża
[edytuj] Linki zewnętrzne