Ekwici
Z Wikipedii
Ekwici (łac. equites) - średnio zamożna rzymska klasa społeczna, w skład której wchodzili plebejusze, kupcy, przedsiębiorcy, bankierzy, których majątki wynosiły minimum 400 000 sestercji (III w. p.n.e.).
Początkowo terminem tym określano obywateli rzymskich, których było stać na zakupienie i utrzymanie konia oraz ekwipunku żołnierza jazdy (który był dużo droższy od ekwipunku piechura), rekrutowali się oni z 3 tribus: Tities, Ramnes i Luceres. Przewodził im tribunus celerum. Setka ekwitów stanowiła centurię, dzielącą się na pododdziały zwane decuriae, składające się z dziesięciu osób, każda pod dowództwem dziesiętnika (łac. decurio).
Ekwici stanowili swego rodzaju stan rycerski (łac. ordo equester) i brali udział w corocznej, odbywającej się 15 lipca paradzie jeźdźców.
W III wieku p.n.e. ta militarna funkcja ekwitów uległa zatarciu, ale pozostali oni jako wpływowa i zamożna grupa właścicieli ziemskich i przedsiębiorców. Stanowili trzon biurokracji rzymskiej. Grupa ta stała w hierarchii społecznej poniżej arystokratów, z którymi jednak ostro rywalizowała o wpływy.
Ateńskim odpowiednikiem ekwitów byli hippeis.
