Pomorska Brygada Kawalerii

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Pomorska Brygada Kawalerii (Pomorska BK) – związek taktyczny kawalerii Wojska Polskiego.

Spis treści

1 Okres międzywojenny
2 Udział w wojnie obronnej 1939 r.
3 Obsada i skład brygady 1 września 1939
4 Zobacz też:

[edytuj] Okres międzywojenny

Pomorska Brygada Kawalerii powstała 1 kwietnia 1937 z przeorganizowania Brygady Kawalerii "Bydgoszcz". Jej dowództwo stacjonowało w Bydgoszczy. Skład:
2. Pułk Szwoleżerów Rokitniańskich – Starogard;
16. Pułk Ułanów Wielkopolskich im. gen. dyw. Gustawa Orlicz-Dreszera – Bydgoszcz;
18. Pułk Ułanów Pomorskich – Grudziądz;
8. Pułk Strzelców Konnych – Chełmno;
11. Dywizjon Artylerii Konnej;
10. Szwadron Pionierów;
Szwadron Łączności – wszystkie w Bydgoszczy.

[edytuj] Udział w wojnie obronnej 1939 r.

Pomorska Brygada Kawalerii pod dowództwem płk. Adama Zakrzewskiego wchodziła w skład Grupy Operacyjnej "Czersk" gen. bryg. Stanisława Grzmota-Skotnickiego w Armii "Pomorze". 1 września część 18. Pułku Ułanów Pomorskich przeprowadziła pod Krojantami szarżę na odpoczywający około 800-osobowy oddział wojska z niemieckiej 2 Dywizji Piechoty Zmotoryzowanej gen. por. Paula Badera. Niemcy ponieśli ciężkie straty, całkowitego rozbicia uniknęli jednak dzięki ogniowi broni maszynowej samochodów pancernych ubezpieczających ich postój z pobliskiego lasu. Podczas szarży poległ dowódca pułku płk Kazimierz Mastalerz, dowódca 1. szwadronu rtm. Eugeniusz Świeściak oraz 25 ułanów. 2 września brygada otrzymała zadanie uderzenia na Koronowo bronione przez niemiecką 3 Dywizję Pancerną gen. por. Leo Geyra von Schweppenburg, mające odciążyć przebijającą się z "korytarza" 9 Dywizję Piechoty. Za cenę dużych strat w starciach pod Polednem, Luszkowem i Topolinkiem dotarła do głównych sił armii. 16. Pułk Ułanów Wielkopolskich po dramatycznej walce pod Bukowcem został całkowicie rozbity. 18. Pułk Ułanów Pomorskich został rozbity podczas przebijania się ku Wiśle. Pozostałe oddziały, które zdołały wyrwać się z Borów Tucholskich, utworzyły improwizowany oddział i weszły 5 września w skład Grupy Operacyjnej gen. bryg. Juliusza Drapelli. Resztki brygady 9 września brały udział wraz z Podolską Brygadą Kawalerii w bitwie nad Bzurą. Następnie przebiła się przez Bzurę do Puszczy Kampinoskiej i wraz z Wielkopolską Brygadą Kawalerii i Podolską Brygadą Kawalerii weszła w skład Zbiorczej Brygady Kawalerii gen. bryg. Romana Abrahama, z którą przebijała się przez Palmiry do Warszawy. Do stolicy weszła 20 września i brała udział w jej obronie aż do kapitulacji 28 września.

[edytuj] Obsada i skład brygady 1 września 1939

Dowództwo i sztab:
- dowódca Brygady – płk Adam Bogoria-Zakrzewski,
- szef sztabu – rtm. dypl. Szymon Kobiaszwili,
- oficer operacyjny – por. Grzegorz Cydzik,
- oficer informacyjny – rtm. dypl. Bogumił Kłoss,
- kwatermistrz – rtm. Jan Bolesław Emich,
- dowódca łączności – kpt. Aleksy Szczeczek,
- naczelny lekarz – mjr lek. med. Józef Jonscher,
- komendant Kwatery Głównej – mjr w st. spocz. Oskar Zawadil,
Szwadron Sztabowy – dowódca NN
2. Pułk Szwoleżerów Rokitniańskich – dowódca ppłk dypl. Józef Trepto
16. Pułk Ułanów Wielkopolskich im. Gen. Dyw. Gustawa Orlicza-Dreszera – dowódca ppłk Arnold Julian Russocki,
18. Pułk Ułanów Pomorskich – dowódca płk Kazimierz Mastalerz,
8. Pułk Strzelców Konnych – dowódca płk dypl. Jerzy Jastrzębski,
2. Batalion Strzelców – dowódca ppłk Stanisław Janik,
11. Dywizjon Artylerii Konnej – dowódca ppłk Władysław Szwed,
81. Dywizjon Pancerny – dowódca mjr Franciszek Zygmunt Szystowski,
91. Bateria Motorowa Artylerii Przeciwlotniczej – dowódca por. Ryszard Degórski,
8. Szwadron Kolarzy – dowódca por. Tadeusz Rawski,
10. Szwadron Pionierów – dowódca rtm. Marceli Woś,
10. Szwadron Łączności – dowódca por. Stefan Tyszko,
8. Samodzielny Pluton ckm – dowódca NN,
8. Pluton Konny Żandarmerii – dowódca NN,
służby:
- Poczta Polowa nr 114
- Sąd Polowy nr 48 – szef kpt. Stanisław Jan Tyrawski,
- Drużyna Parkowa Uzbrojenia nr 841
- Park Intententury nr 841
- 88 Pluton Sanitarny Konny
Zgrupowanie taborów
- Kolumna Taborowa Kawalerii nr 841
- Kolumna Taborowa Kawalerii nr 842
- Kolumna Taborowa Kawalerii nr 843
- Kolumna Taborowa Kawalerii nr 844
- Kolumna Taborowa Kawalerii nr 845
- Kolumna Taborowa Kawalerii nr 846
- Warsztat Taborowy nr 841
pododdziały przydzielone:
- I pluton 46 Eskadry Obserwacyjnej – dowódca por. obs. Tadeusz Pokoniewski,
ośrodek zapasowy w Garwolinie – dowódca płk Tadeusz Komorowski