Izabela Trojanowska

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Ten artykuł dotyczy aktorki i piosenkarki. Zobacz też: Izabella Trojanowska, publicystka i pisarka.

Izabela Schütz znana jako Izabela Trojanowska (ur. 22 kwietnia 1955 w Olsztynie) - polska aktorka i piosenkarka.

Pierwszy sukces odniosła na Festiwalu Pieśni Sakralnej Sacrosong w Chorzowie w 1971 jako członkini chóru, wygrywając nagrodę im. Maksymiliana Kolbego, którą wręczył kardynał Karol Wojtyła. W 1972 jako solistka wzięła udział w Festiwalu Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze (zdobyła nagrodę Związku Kompozytorów Radzieckich) i na Krajowym Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu (nagroda za debiut). W latach 1974-1978 studiowała w Studium Aktorskim przy Teatrze Muzycznym w Gdyni.

Jako aktorka wystąpiła między innymi w serialach Strachy, Kariera Nikodema Dyzmy, Blisko, coraz bliżej, 07 zgłoś się i Klan.

W 1980 rozpoczęła karierę rockową śpiewając z Budką Suflera. W tym okresie lider tego zespołu Romuald Lipko skomponował dla niej kilka piosenek, które stały się przebojami - Wszystko czego dziś chcę, Tyle samo prawd co kłamstw, Tydzień łez i Jestem twoim grzechem. Piosenki te zostały wydane w 1980 na EP, a później na płycie długogrającej Iza.

Po ukończeniu współpracy z Budką Suflera, z Trojanowską zaczął grać zespół Stalowy Bagaż w składzie: Aleksander Mrożek (g, lider), Kazimierz Cwynar (gb) i Jacek Krzaklewski (g). Z tym zespołem Trojanowska wystąpiła w Opolu w 1981, śpiewając piosenkę Pieśń o cegle ubrana w ZMP-owski strój z czerwonym krawatem. Z zespołem Stalowy Bagaż nagrała tylko jedną płytę, EP z czterema piosenkami.

Jej następna płyta Układy ukazała się w 1982 i zagrali na niej między innymi Mrożek, Jan Borysewicz, Wojciech "Jajco" Bruślik, Andrzej Dylewski i Janusz Grzywacz. Układy były bardziej rockowe niż jej pierwsza płyta, ale bez wyrazistych przebojów nie zrobiła ona dużego wrażenia.

W tym samym roku nagrała z Tadeuszem Nalepą płytę Pożegnalny cyrk, która zawierała utwory silnie krytykujące stan wojenny; płyta ta czekała na wydanie aż 11 lat. W tym okresie Trojanowska była z jednej strony atakowana przez "Solidarność" za pokazany w telewizji występ w Sali Kongresowej, a z drugiej strony szykanowana przez władzę za odmowę kolejnych występów. Trojanowska zdecydowała się na emigrację, przebywała w Holandii, USA, Anglii, a w 1987 osiadła w Berlinie Zachodnim. W tym okresie wydała dwie płyty, na jednej z nich zagrał nawet Stanisław Sojka.

W 1989 Trojanowska wystąpiła w Sopocie, a w 1994 zaśpiewała razem z Budką Suflera na ich jubileuszowym tournée; w dwa lata później raz jeszcze pokazała się w Sopocie.