Hermann Göring

Z Wikipedii

Hermann Göring
Urodzony	12 stycznia 1893 Rosenheim
Zmarł	15 października 1946 Norymberga

Hermann Wilhelm Göring (ur. 12 stycznia 1893 w Rosenheim - zm. 15 października 1946 w Norymberdze), niemiecki działacz nazistowski, jeden z twórców i głównych postaci hitlerowskiej III Rzeszy, dowódca niemieckiego lotnictwa wojskowego (Luftwaffe), odpowiedzialny za zbrodnie wojenne.

Göring urodził się 12 stycznia 1893 w Rosenheim w Bawarii. Syn Heinricha, prawnika, i Franziski z d. Tiefenbrunn. Uczył się m.in. w szkole o zaostrzonej dyscyplinie w Karlsruhe, później w szkole kadetów w Berlinie. Po ukończeniu szkoły i praktyce otrzymał stopień porucznika w 1912. Brał czynny udział w I wojnie światowej, początkowo służąc w piechocie. Na skutek choroby, uniemożliwiającej mu dalszą służbę polową, uzyskał przeniesienie do lotnictwa. Od 1915 służył w eskadrze rozpoznawczej FFA 25 jako obserwator lotniczy, następnie ukończył kurs pilotażu i stał się pilotem myśliwskim w eskadrze Jagdstaffel 5 (Jasta 5). Pierwsze zwycięstwo powietrzne odniósł 16 listopada 1915. W 1916 roku został zestrzelony i po wyleczeniu z ran powrócił w listopadzie 1916 do latania w eskadrze Jasta 26. 7 lipca 1918, po śmierci Wilhelma Reinharda, Göring został wyznaczony dowódcą 1 pułku myśliwskiego (Jagdgeschwader 1), dawnego pułku Manfreda von Richthofen. Podczas wojny Göring odniósł 22 zwycięstwa powietrzne, uzyskując tytuł asa, został też odznaczony najwyższym orderem Pour le Mérite (w 1917).

W 1921 Göring podjął studia uniwersyteckie w Monachium. Tam poznał Adolfa Hitlera i w 1922 wstąpił do partii NSDAP. W rok później uczestniczył w puczu monachijskim jako szef bojówek SA. W czasie zajść został ranny. Aby uniknąć procesu w 1923 udał się do Włoch, tam najprawdopodobniej uzależnił się od morfiny. Z Włoch wrócił do Niemiec w 1927. Od 1928 poseł do Reichstagu, a od 1932 jego przewodniczący. Później szybko awansował w 1933 na ministra lotnictwa Rzeszy i premiera Prus. Göring w tym roku utworzył Gestapo i zorganizował pierwsze obozy koncentracyjne w Oranienburgu i Papenburgu. W roku 1934 wraz z Himmlerem kierował akcją noc długich noży, w czasie której dokonano likwidacji przeciwników i osób niewygodnych dla Hitlera, szczególnie z kierownictwa SA.

Göring od 1935 został naczelnym dowódcą lotnictwa wojskowego (Luftwaffe). W tym czasie następują przygotowania do wojny - szkolenia pilotów, tworzenie "lotnisk sportowych" m.in. lotnisko koło Rastenburga, ob. Kętrzyna). Od 1936 Göring wdrażał tzw. plan zdobycia niezależności surowcowej. Bezwzględna jego realizacja pozwoliła na błyskawiczne odrodzenie potencjału militarnego Niemiec. Od 1937 Göring kierował państwowym koncernem górniczo-hutniczym o nazwie Reichswerke Hermann Göring. Moc produkcyjna tych zakładów później była zwiększana o obiekty przemysłowe znajdujące się w okupowanych krajach. W latach 1935-1936 Göring z polecenia Hitlera nawiązał ożywione kontakty z przedstawicielami rządu polskiego podczas m.in. polowania w Białowieży, w celu wysondowania możliwości wspólnego ataku na ZSRR.

Po sukcesach lotnictwa wojskowego w 1939 i w 1940, Hitler w lipcu 1940 obdarzył Göringa specjalnie utworzonym tytułem marszałka Rzeszy (niem. Reichsmarschall). Göring znany był zresztą ze swojego zamiłowania do tytułów, orderów, specjalnie projektowanych dla siebie mundurów i do zbieranych (kradzionych z podbitych krajów) dzieł sztuki oraz luksusowego trybu życia. Już wcześniej w 1939 Hitler wyznaczył Göringa swoim następcą. Gwiazda Göringa bardzo przyblakła po klęsce wojskowego lotnictwa niemieckiego w bitwie o Anglię, a szczególnie po zbombardowaniu w 1943 ośrodka rakietowego w Peenemünde (kiedy to szef sztabu wojsk lotniczych gen. płk Hans Jeschonek 18 sierpnia 1943 popełnił samobójstwo w kwaterze polowej koło Gołdapi). Uzależnienie od narkotyków (morfina) stale się pogłębiało, co miało też wpływ na wydawane rozkazy i były częściową przyczyną dużych strat Luftwaffe. Göring później często przebywał w kwaterze Hitlera w Wilczym Szańcu. W ostatniej fazie wojny Göring zaproponował oblężonemu w Berlinie Hitlerowi przejęcie władzy, za co ten kazał pozbawić go wszelkich stanowisk i aresztować.

Göring był sądzony po wojnie przez Międzynarodowy Trybunał Wojskowy w Norymberdze, jako najwyższy rangą dygnitarz nazistowski. Po ogłoszonym 1 października 1946 wyroku śmierci, 15 października 1946 przed wykonaniem egzekucji Göring popełnił samobójstwo, używając cyjanku, który prawdopodobnie miał ukryty w szklanej fiolce umieszczonej w fajce.

W 1935 poślubił znaną aktorkę Emmy Sonnemann. Jego drużbą był sam Hitler. Miał jedną córkę o imieniu Edda (ur. 2 czerwca 1938).

Niemieccy feldmarszałkowie w II wojnie światowej (w kolejności alfabetycznej)
Werner von Blomberg | Hermann Göring | Walther von Brauchitsch | Albert Kesselring | Wilhelm Keitel | Günther von Kluge | Wilhelm Ritter von Leeb | Fedor von Bock | Wilhelm List | Erwin von Witzleben | Walther von Reichenau | Erhard Milch | Hugo Sperrle | Gerd von Rundstedt | Erwin Rommel | Georg von Küchler | Erich von Manstein | Friedrich Paulus | Ewald von Kleist | Maximilian von Weichs | Ernst Busch | Wolfram von Richthofen | Walther Model | Ferdinand Schörner | Robert Ritter von Greim
Honorowo: Eduard von Böhm-Ermolli
Niemieccy Wielcy Admirałowie w II wojnie światowej
Erich Raeder | Karl Dönitz