Bitwa pod Moraviantown
Z Wikipedii
| Bitwa pod Moraviantown | |||||||||||
| Konflikt: Wojna brytyjsko-amerykańska | |||||||||||
| [[|238px]] |
|||||||||||
|
|||||||||||
| Walczące strony | |||||||||||
| Wielka Brytania | Stany Zjednoczone | ||||||||||
| Dowódcy | |||||||||||
| Henry Proctor Tecumseh† |
William Henry Harrison Richard Johnson |
||||||||||
| Siły | |||||||||||
| 500 Brytyjczyków 1000 Indian artyleria |
2000 żołnierzy piechota i kawaleria |
||||||||||
| Straty | |||||||||||
| 12 zabitych setki w niewoli |
nieznane prawdopodbnie znikome |
||||||||||
Po zwycięstwie w Bitwie o Jezioro Erie Amerykanie wyruszyli w głąb Ontario, mając nadzieję na trwałe podporządkowanie sobie prowincji. Na ich spotkanie wyruszył pułkownik Henry Proctor z odziałem pięciuset żołnierzy i baterią artylerii. Towarzyszył mu tysięczny oddział indiański po wodzą Tecumseha. Obie armie spotkały się w okolicach Chatham w Ontario nad rzeką Thames. Preludium do bitwy była potyczka harcowników indiańskich i amerykańskich.
W tym samym czasie niespodziewany rajd kawaleryjski na brytyjski tabor doprowadził do utraty części zapasów amunicji. Dzień później, 5 października, rozgorzała zasadnicza bitwa. Brytyjczycy, posiadający przewagę w ogniu artyleryjskim, planowali ostrzelać siły amerykańskie, a następnie zepchnąć je w kierunku rzeki. Jednak z przyczyn technicznych działa nie wypaliły. Błyskawiczna szarża kawalerii amerykańskiej zmusiła skromne odziały brytyjskie do poddania się. Odziały indiańskie walczyły do chwili śmierci wodza Tecumsecha, po czym uległy rozproszeniu. Stany Zjednoczone odniosły pełne zwycięstwo przy minimalnych stratach.
