Arka Noego (okręt)

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

"Arka Noego" - polski okręt wojenny - pinka. Prawdopodobnie został zbudowany w Pucku w 1625 roku. W źródłach okręt ten występuje pod niemiecką nazwą.

Podczas wojny ze Szwecją, "Arka Noego", "Wodnik" i "Król Dawid" uczestniczyły w pierwszej potyczce z flotą szwedzką 17 maja 1627, natykając się w pobliżu Helu na dwukrotnie liczniejsze okręty szwedzkie, zmierzajace do Piławy. Po wymianie strzałów, obie eskadry rozeszły się, Polacy popłynęli na zachód. Następnego dnia 18 maja doszło do potyczki na wysokości Białogóry koło Łeby z konwojem 24 statków i okrętów szwedzkich. Po pojedynku artyleryjskim, z niewielkimi stratami w ludziach, Polakom udało się oderwać od nieprzyjaciela i polskie okręty pożeglowały do Kołobrzegu. Po kilku dniach okręty polskie powróciły do Wisłoujścia, przedzierając się przez linie szwedzkiej blokady Zatoki Gdańskiej.

"Arka Noego" weszła następnie w skład drugiej eskadry okrętów polskich, która wzięła udział w zwycięskiej bitwie z eskadrą szwedzką pod Oliwą 28 listopada 1627. Dowodził nią kapitan Magnus Wesman. Okręt nie odegrał w bitwie większej roli; uczestniczył w nieudanej próbie pogoni za wycofującymi się Szwedami.

2 grudnia 1627 "Arka Noego" została wysłana została w rejs rozpoznawczy w składzie czterookrętowej eskadry (ponadto: "Panna Wodna", "Żółty Lew" i "Latający Jeleń"). Z rozpoznania powróciła 11 grudnia, uszkodzona przez sztorm, który rozproszył eskadrę. Podczas ataku szwedzkich wojsk na polskie okręty u ujścia Wisły koło twierdzy Latarnia (Wisłoujście) z 5 na 6 lipca 1628, "Arka Noego" została wycofana w górę rzeki.

W styczniu 1629 roku "Arka Noego" wraz z innymi polskimi okrętami została oddana przez króla Zygmunta III Wazę na służbę habsburskiej Ligi Katolickiej toczącej wojnę trzydziestoletnią, przybywając do Wismaru 8 lutego. Polskie okręty, stacjonując w Wismarze walczyły z flotą duńską i szwedzką w drobnych i sporadycznych potyczkach. W styczniu 1632 Wismar skapitulował i "Arka Noego" z innymi okrętami wpadła w ręce Szwedów, którzy wcielili ją następnie do swojej służby.

[edytuj] Dane

trójmasztowa pinka
pojemność: 90 łasztów (ok. 180 ton - jedna z większych bałtyckich jednostek tej klasy)
długość kadłuba - ok. 23,7 m (84 stopy)
szerokość kadłuba - ok. 6,8 m (24 stopy)
załoga: 35 marynarzy i do 70 żołnierzy piechoty morskiej
uzbrojenie: 16 dział niewielkich wagomiarów (do kilku funtów) w baterii burtowej i 3 miotacze kamieni