Willem II van Vlaanderen
Willem II van Dampierre (° 1225 - 1251) was sinds 1246 mederegent -met zijn moeder- over het graafschap Vlaanderen. Hij is ook gekend als Willem II van Vlaanderen; in het huis Dampierre is hij Guillaume III, heer van Dampierre.
Willem was de oudste zoon uit het huwelijk van Willem I van Dampierre, heer van Dampierre en Margaretha van Constantinopel. In juli 1246 werd hij door een scheidsrechterlijke uitspraak van Lodewijk IX van Frankrijk en bisschop Odo van Tusculum, de jure erkend als erfgerechtigde in Vlaanderen, terwijl Henegouwen werd toegewezen aan Jan van Avesnes, de oudste zoon uit Margaretha's eerste huwelijk.
Willems eigen huwelijk (in 1247) met Beatrix, dochter van Hendrik II van Brabant en weduwe van Hendrik Raspe, bleef kinderloos. Van 1248 tot 1250 nam Willem, aan de zijde van Lodewijk IX, deel aan de Zevende Kruistocht.
Hij overleed op 5 mei 1251 aan zijn verwondingen opgelopen tijdens een steekspel te Trazegnies. Zijn jongere broer, Gwijde van Dampierre, tweede zoon van de regerende gravin Margaretha van Constantinopel, werd daardoor erfgerechtigde op de troon in Vlaanderen.
