Praseodymium

In 1841 veronderstelde de Zweedse chemicus Carl Gustav Mosander dat hij het element didymium had ontdekt. Paul Émile Lecoq de Boisbaudran toonde in 1879 aan dat Mosanders didymium een combinatie van samarium en een ander onbekend element was, door het samarium er uit te isoleren. Dat het residu opzichzelf ook weer een mengsel van twee andere elementen was, bewees Carl Auer von Welsbach in 1885 door het de scheiden in neodymium en praseodymium.

De naam praseodymium is een samentrekking van de Griekse woorden prasios (groen) en didymos (tweeling). In 1994 is er voorgesteld om het element Berzelium te noemen om verwarring te voorkomen. Tot op heden wordt echter de oude naam praseodymium gehanteerd.

[bewerk] Toepassingen

Praseodymium wordt in beperkte mate voor industriële toepassingen gebruikt:

Legering met magnesium resulteert in een zeer sterk metaal dat kan worden gebruikt in motoren voor luchtvaart en ruimtevaart.

In de glasindustrie wordt praseodymium gebruikt om glas geel te kleuren.

[bewerk] Opmerkelijke eigenschappen

Praseodymium is een zacht metaal. Hoewel het minder corrosiegevoelig is dan sommige andere lanthaniden, ontstaat er bij blootstelling aan de lucht spoedig een groenkleurige oxidelaag. Om deze reden moet praseodymium worden opgeslagen onder olie of luchtdicht verpakt in glas of plastic.

[bewerk] Verschijning

Praseodymium wordt aangetroffen in de mineralen monaziet en bastnasiet en kan hieruit worden geïsoleerd met behulp van ionenwisselaars.

[bewerk] Isotopen

Meest stabiele isotopen
Iso	RA (%)	Halveringstijd	VV	VE (MeV)	VP
¹⁴¹Pr	100	stabiel met 82 neutronen
¹⁴²Pr	syn	19,12 u	β	2,162	¹⁴²Nd
¹⁴³Pr	syn	13,57 d	β	1,462	¹⁴³Nd

In de natuur wordt er slechts één stabiele praseodymium isotoop (¹⁴¹Pr ) aangetroffen. Er zijn 38 radioactieve isotopen bekend waarvan ¹⁴³Pr met een halfwaardetijd van ruim 13 dagen het meest stabiel is.