شوفار
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
شوفار سازی بادی است که به طور معمول در آیین های یهودی از دوران کهن تا به امروز استفاده می شود. این ساز را یهودیان در هنگام نبرد سرزمین کنعان در پشت دیوارهای شهر اریحا استفاده کردند. آن روز یوشع این ساز را نواخت. در سنت یهودی شوفار را در جشنهای روش هشانا و یوم کیپور می نوازند تا نشان دهند که روزه به پایان رسید و وقت افطار است. شوفار تنها سازی است که یهودیان از دوران باستان تاکنون حفظ کرده اند.
واژه شوفار و شیپور هر دو از یک ریشه هستند.