شرلوک هولمز
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
شِرلوک هولمز نام یک کارآگاه تخیلی و داستانی است که در اواخر سده ۱۹ و آغاز سده بیستم معروف شد. شخصیت داستانی شرلوک هولمز نخستین بار در سال ۱۸۸۷م و توسط نویسنده و پزشک اسکاتلندی آرتور کونان دویل ساخته و پرداخته شد و در کتاب‌ها مطرح شد.
نام او را در ترجمه‌های فارسی اغلب «شرلوک هولمز» یا «شرلوک هُلمز» نوشته‌اند. کریم امامی، مترجم بسیاری از داستانهای «ماجراهای شرلوک هلمز؛ کارآگاه خصوصی»، ضبط صحیح نام وی در زبان فارسی را «شِرلاک هومز» ذکر کرده است. [1]
معروفیت هولمز به خاطر قدرت استثایی او در مشاهده جزئیات و استنتاج منطقی بر اساس آن است، قدرتی که وی را بدون شک معروفترین کارآگاه تخیلی جهان و یکی از مشهورترین مخلوقات داستانی همه اعصار ساخته است و علاوه بر همراه همیشگی او "دکتر واتسن" و ماموران اسکاتلندیارد خواننده را نیز به حیرت وا میدارد بزرگترین دشمن او پروفسور موریارتی شریر بود که به دست هلمز نابود شد
فهرست مندرجات |
[ویرایش] ترجمه‌ها
از مجموعه داستانهای شرلوک هلمز، ترجمه‌های زیادی به زبان فارسی انجام شده است که شاخص‌ترین آنها را می‌توان ترجمه‌های کریم امامی که در چهار جلد در مجموعهٔ کتابهای سیاه از سوی انتشارات طرح نو منتشر شده است، دانست. همچنین مژده دقیقی نیز داستانهای بلند شرلوک هولمز شامل : "اتود در قرمز لاکی"،"نشانه چهار"،"دردنده باسکرویل" و "دره وحشت" را ترجمه و توسط انتشارات کارآگاه وابسته به نشر هرمس به چاپ رسانده است
این بخش از این نوشتار ناقص است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.
[ویرایش] پانویس
- ^ کانن دویل، آرتور. سیمای زرد؛ ماجراهای شرلوک هولمز؛ کارآگاه خصوصی. ترجمهٔ کریم امامی، تهران: طرح نو، چاپ اول، ۱۳۷۴.
کتاب آخرین بدرود توسط انتشارات توس درسال1372 چاپ شده
[ویرایش] جُستارهای وابسته
[ویرایش] منابع
ویکی‌پدیای انگلیسی.
