Τζόζεφ Ντάλτον Χούκερ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο Τζόζεφ Ντάλτον Χούκερ, (30 Ιουνίου, 1817 – 10 Δεκεμβρίου, 1911) ήταν Άγγλος βοτανολόγος.

Πίνακας περιεχομένων

1 Βιογραφία
2 Γάμοι και παιδιά
3 Καριέρα
4 Εξωτερικές συνδέσεις

[Επεξεργασία] Βιογραφία

Γεννήθηκε στο Halesworth, του Σάφολκ (Suffolk). Ήταν ο δεύτερος γιός του γνωστού βοτανολόγου Ουίλιαμ Τζάκσον Χούκερ (1785-1865). Φοίτησε στο Πανεπιστήμιο της Γλασκώβης, όπου ο πατέρας του ήταν καθηγητής βοτανικής. Μόλις πήρε το πτυχίο του στην Ιατρική το 1839, σε ηλικία 22 ετών, ακολούθησε τον Τζέιμς Κλαρκ Ρος στο εξερευνητικό ταξίδι του στην Ανταρκτική, και υπηρέτησε ως βοηθός χειρουργού στο πλοίο Έρεβος. Τη δεύτερη χρονιά αυτού του ταξιδιού διορίστηκε βοτανολόγος της αποστολής.

Τα δείγματα που συγκέντρωσε αυτά τα τρία χρόνια στις Νότιες Θάλασσες αποτέλεσαν το υλικό για τους δύο τόμους του βιβλίου του Flora Antarctica (1844–47), Flora Novae-Zelandiae (1851–53) και Flora Tasmaniae (1853–59), που εκδόθηκαν με την επιστροφή του.

Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού είχε επίσης συλλέξει και κάποια απολιθώματα φυτών. Με τη μεσολάβηση του πατέρα του, διορίστηκε βοτανολόγος στην Γεωλογική Έρευνα της Μεγάλης Βρετανίας (Geological Survey of Great Britain) το 1846. Το ενδιαφέρον του για την παλαιοβοτανική θα διατηρούνταν για όλη του τη ζωή.

Η επόμενη ερευνητική αποστολή στην οποία συμμετείχε ήταν στα βόρεια σύνορα της Ινδίας (1847–51), και τα έξοδα για τη συγκεκριμένη αποστολή καλύφθηκαν εν μέρει από την κυβέρνηση. Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στην Ινδία, ο Χούκερ και ο φίλος του Δρ.Άρτσιμπαλντ Κάμπελ κρατήθηκαν στη φυλακή για λίγο καιρό από τον Ράτζα ( ηγεμόνα) του Σίκιμ. Παρόλα αυτά κατάφεραν να συλλέξουν σημαντικά βοτανολογικά και γεωλογικά ευρήματα.

Η εξερεύνηση μέχρι τότε ανεξερεύνητων περιοχών, εκδόθηκε υπό τον τίτλο the Himalayan Journals, από το Great Trigonometrical Survey Office της Καλκούτα, και ήταν αφιερωμένη στον Κάρολο Δαρβίνο

[Επεξεργασία] Γάμοι και παιδιά

Το 1851 παντρεύτηκε την Φράνσις Χάριετ Χένσλοου 1825–1874), κόρη του Τζον Στήβενς Χένσλοου. Έκαναν τέσσερις γιούς και τρεις κόρες:

Ουίλιαμ Χένσλοου Χούκερ (1853–1942)
Χάριετ ΑννΧούκερ (1854–1945)
Κάρολος Πάτζετ Χούκερ (1855–1933)
Μαρί Ελίζαμπεθ Χούκερ (1857–1863), πέθανε σε ηλικία έξι ετών.
Μπράιαν Χάρβεϊ Χότζσον Χούκερ (1860–1932)
Ρέτζιναλντ Χώθορν Χούκερ (1867–1944)
Γκρέις Έλεν Χούκερ (1868–1873), πέθανε σε ηλικία πέντε ετών.

Μετά τον θάνατο της πρώτης συζύγου του το 1874 ξαναπαντρεύτηκε το 1876 την Hyacinth Jardine (1842–1921). Έκαναν δύο γιούς:

Τζόζεφ Σίμοντς Χούκερ (1877–1940)
Ρίτσαρντ Σίμοντς Χούκερ (1885–1950)

[Επεξεργασία] Καριέρα

Τζόζεφ Ντάλτον Χούκερ

Το 1855 ξεκίνησε να δημοσιεύει το Flora Indica, μαζί με τον Τόμας Τόμσον. Οι παρατηρήσεις τους περί βοτανικής και η έκδοση του Rhododendrons of Sikkim-Himalaya (1849–51), αποτέλεσαν τη βάση σημαντικών έργων για τα ροδόδενδρα του Sikkim των Ιμαλαϊων και για την χλωρίδα της Ινδίας. Τα έργα του εικονογραφήθηκαν με λιθογραφίες του Ουόλτερ Χουντ Φιντς.

Το 1859 εκδόθηκε το Introductory Essay to the Flora Tasmaniae, το τελευταίο μέρος της Βοτανικής του Ταξιδιού της Ανταρκτικής. Σε αυτό το δοκίμιο (που εμφανίστηκε ένα μήνα μετά την δημοσίευση του "On the Origin of Species" του Δαρβίνου), ο Χούκερ ανακοίνωσε την υποστήριξή του στη θεωρία της εξέλιξης με φυσική επιλογή, και έγινε έτσι ο πρώτος επιστήμονας που στήριξε δημοσίως τον Δαρβίνο.

Ανάμεσα στα πολυάριθμα μέρη που επισκέφτηκε στα ταξίδια του ήταν και η Παλαιστίνη (1860), το Μαρόκο (1871) και οι Ηνωμένες Πολιτείες (1877). Όλα τα ταξίδια του είχαν σαν αποτέλεσμα πολύτιμες επιστημονικές πληροφορίες.

Καθώς ο Χούκερ ταξίδευε σε ξένες χώρες, απέκτησε μεγάλη επιστημονική φήμη στη χώρα του.

Το 1855 διορίστηκε βοηθός διευθυντή στους Βασιλικούς Βοτανικούς Κήπους στο Kew, και το 1865 διαδέχτηκε τον πατέρα του ως διευθυντής, διατηρώντας τη θέση αυτή για είκοσι χρόνια. Υπό την διεύθυνση του πατέρα και του γιού Χούκερ, οι Βασιλικοί Βοτανικοί Κήποι του Kew απέκτησαν παγκόσμια φήμη.

Στην ηλικία των τριάντα ετών εκλέχθηκε μέλος της Royal Society, και το 1873 εκλεχθηκε πρόεδρος, μέχρι το 1877. Έλαβε τα εξής μετάλλια: Royal Medal το 1854, Copley Medal το 1887 και Darwin Medal το 1892.

Το σπουδαιότερο έργο του σχετικά με τη βοτανική ήταν το Flora of British India, που εκδόθηκε σε επτά τόμους, μεταξύ 1872 και 1897.

Διετέλεσε πρόεδρος του Βρετανικού Συνδέσμου για την Ανάπτυξη της Επιστήμης (British Association for the Advancement of Science) στο συνέδριο του Norwich το 1868, όπου ο εναρκτήριος λόγος του υπέρ των θεωριών του Δαρβίνου. Υπήρξε φίλος και υποστηρικτής του Δαρβίνου από την αρχή: ήταν αυτός, μαζί με τον Κάρολο Λάιελ, που πρώτος παρακίνησε το Δαρβίνο να δημοσιοποιήσει τις απόψεις του, και ο συγγραφέας του The Origin of Species κατέγραψε την ευγνωμοσύνη του στην γνώση του Χούκερ και στην ισορροπημένη κρίση του.

Συνέγραψε πολλές επιστημονικές διατριβές και τα μεγαλύτερα βιβλία του, μαζί με αυτά που έχουν ήδη αναφερθεί, περιελάμβαναν το Students Flora of the British Isles και το μνημειώδες Genera plantarum (1860–83), που βασίζονταν στις συλλογές του από το Kew.

Το 1904, στην ηλικία των 87 ετών, εκδόθηκε το βιβλίο του A sketch of the Vegetation of the Indian Empire.

Ο Τζόζεφ Ντάλτον Χούκερ πέθανε στις 10 Δεκεμβρίου 1911. Η σύζυγός του απέρριψε πρόταση για την ταφή του στο Αββαείο του Ουέστμινστερ δίπλα στον Δαρβίνο.