Platina
Sa Wikipedije, slobodne enciklopedije
Platina (Pt, latinski platinum) - hemijski element, prelazni metal. Naziv potiče od španskog slova platina što označava srebro. Ima 36 izotopa čije se atomske mase nalaze između 172-201. U prirodi se nalaze izotopi sa atomskim masama 190, 192, 194, 195, 196 i 198, od kojih su postojani 194, 195, 196 i 198. Zastupljena je u zemljinoj kori u količini od 0,001 ppm (eng. parts per million), obliku ruda platine i kao pratioc ruda nikla i bakra.
U americi je bio poznat još u vrijeme prije Kolumba. U Evropu su ga doneli Španci 1750, koji su smatrali da je to samo druga vrsta srebra.
Najvažnija jedinjenja platine su: heksahloroplatinska kiselina, platinahlorid i kompleksna organskometalna jedinjenja koja nastaju iz njih, koja se masovno koriste kao katalizatori u industriji.
Biološki značaj: Neotrovna i ne uzrokuje rak. Neka njena jedinjenja se koriste u hemoterapiji u borbi protiv određenih vrsta raka.
U čistom obliku je srebrnobijeli metal, kovan i lako se izvlači u žice. Ubraja se u plemenite metale, ne reaguje sa vodom, vazduhom, većinom kiselina i baza. Reaguje samo sa carskom vodom, fluorovodonikom i drugim takozvanim superkiselinama. Koristi se i za izradu nakita.
