Njemački jezik
Sa Wikipedije, slobodne enciklopedije
| Njemački jezik deutsch |
|
| Države govorenja: |
Njemačka, Švicarska, Austrija |
| Regije govorenja: |
Evropa |
| Broj govornika: | maternji jezik: 100 miliona strani jezik: 28 miliona |
| Rang: | 11. |
| Jezična porodica: | indoevropski germanski |
| Službeni status | |
| Služben u: | EU, Njemačka, Lihtenštajn, Austrija, Luksemburg, Švicarska i Belgija. Regionalni ili lokalni službeni jezik u: Danskoj, Italiji, i Poljskoj. (Službeni jezik Namibije do 1990). |
| Regulatori: | nema oficijelne regulacije |
| Jezični kôd | |
| ISO 639-1: | de |
| ISO 639-2: | ger (B) / deu (T) |
| SIL | GER |
| Vidi također: Jezik | Popis jezika | |
Njemački jezik (njemački: deutsch) je germanski jezik indo-evropskog porijekla koji se pretežno govori u centralnoj Evropi. Sa preko 130 miliona govornija jedan je od najvećih i najvažnijih jezika na svijetu. Njemački jezik je zvanični jezik u šest evropskih zemalja; Austriji, Belgiji, Lihtenštajnu, Luksemburgu, Njemačkoj i Švajcarskoj.
 |
Službeni jezici Evropske unije | |
|---|---|---|
| danski | engleski | estonski | finski | francuski | njemački | grčki mađarski | italijanski | letonski | litavski | malteški | poljski portugalski | slovački | slovenski | nizozemski | češki | španski | švedski |
||
| Izvor: Službena stranica EU |
||
Kategorije: Austrija | Belgija | Germanski jezici | Lihtenštajn | Luksemburg | Njemačka | Švicarska
