זיגמונד פרויד
פֿון װיקיפּעדיע
זיגמונד שלמה פֿרױד (סיגמונד פרעוד), 1856 ־ 1939, אַ ייִדישער עסטרײַכישע נױראָלאָגער און דער ערפינדער פון די מאדערנע פסיכאלאגיע.
דער בלאַט איז אומבאַטאַמט, אומנייטראליש אָדער מיט גרייזן געשריבן.
איר ווערט געבעטן איר פאַרעכטן. סיבה: דייטשמעריש
אויב איר קלערט אז עס איז (שוין) גוט געשריבן, ביטע צייכנט דאָס-האָן אין זיין רעדן-בלאַט.
ער ערװאָרשטע די היפּנאָז און דערען װירקונג אום פּסיכאָלאָגיש קראַנקן מענטשן צו העלפֿן. שפּעטער אואַנדאַטע ער זיך פֿון דיזער טעכניק אַב, און ענטװיקעלטע אַ אױפֿן פֿון באַהאַנדלונג בערוהטע, די פֿרײַען אַסאָציאַציאָנען און חלומות גערוטע, אום די זעהעליש סטרוקטור דעס מענטשן צו װוּרשטן און צו באַהאַנדלען (פּסיכאָאַנאַליזע).
[בעאַרבעטן] עגאָ, איד, און סופּער־עגאָ
אין דער ערשטער טאָפּיק, אונטערשיד ער דאָס "בעװשטע" פֿונעם גרױסער און אײַנפּלוזרײַכערען "אונבעװשטען" און לעגטע דור, אױ דעת אונבעװשטע דאָס בעװשטײַן בעאַײַפּלוזט.
אין דער צװײַטען טאָפּיק, די ער פֿאָר אַלעם אין זײַנער שריפֿט דאָס עגאָ און דאָס איד (1923) ענטװיקעלטע, באַשריבן פֿרױד ערשמאַלז זײַנע טעאָריע איבער דאָס איד, דאָס עגאָ און דאָס סופּער־עגאָ.
