เฮ้งเตงเอี้ยง
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เฮ้งเตงเอี้ยง เป็นตัวละครในนิยายกำลังภายในของกิมย้ง เรื่องมังกรหยก เฮ้งเตงเอี้ยงเป็นตัวละครที่ไม่มีชีวิตอยู่ตามช่วงเวลาในท้องเรื่อง แต่อดีตของเขาได้รับการอ้างถึงในเนื้อเรื่องหลายครั้ง
เฮ้งเตงเอี้ยงเป็นปรมาจารย์ผู้ก่อตั้งนิกายช้วนจินก่า และเป็นอันดับหนึ่งของห้ายอดฝีมือแห่งยุคที่ชนะการประลองถกกระบี่เขาหัวซานครั้งแรก ซึ่งได้ครองคัมภีร์เก้าอิมจินเอ็ง แต่ไม่ปราถนาที่จะฝึกยอดวิชา เพียงแต่ต้องการไม่ให้ยุทธภพต้องวุ่นวาย จึงเก็บรักษาคัมภีร์ยุทธไว้ใต้เบาะ
เฮ้งเตงเอี้ยงเป็นศิษย์ผู้พี่ของเฒ่าทารกจิวแป๊ะทง มีศิษย์เจ็ดคน หรือเจ็ดพรตช้วนจิน เฮ้งเตงเอี้ยงเป็นคนมีเมตตา ฉลาดหลักแหลม คิดค้นวิชามากมาย เช่น พลังกำเนิดฟ้า เพลงกระบี่ช้วนจิน และค่ายกลเจ็ดดาวที่เหล่านักพรตทั้งเจ็ดเคยใช้รับมือกับมารบูรพาอึ้งเอ๊ียะซือ วรยุทธของพิษประจิมโดยเฉพาะพลังคางคกแพ้ทางกับวรยุทธของเฮ้งเต้งเอี้ยง เมื่อรู้ว่าตัวเองจะอยู่ได้อีกไม่นาน เฮ้งเตงเอี้ยงจึงเดินทางไปต้าหลี่ ถ่ายทอดยอดวิชาช้วนจินให้ราชันย์ทักษินต้วนตี่เฮง เพื่อไว้กำราบพิษประจิมไม่ให้ทำชั่วเมื่อตนตายไป เฮ้งเตงเอี้ยงเป็นเจ้าของสุสานโบราณแต่ภายหลังได้ยกให้ลิ้มเซียวเอ็ง ซึ่งต่อมาลิ้มเซียวเอ็ง ก็เป็นผู้ก่อตั้งสำนักสุสานโบราณ ซึ่งเป็นอาจารย์ยายของลี้มกโช้ว และเซียวเล้งนึ่ง
