Zespół suchego oka
Z Wikipedii
Zespół suchego oka, "suche oko" (łac. Xerophtalmia) - objaw choroby oczu wywołany niedostatecznym wydzielaniem łez do pełnego nawilżenia oka, co powoduje m.in. złuszczenie się nabłonka gałki ocznej i uczucie dyskomfortu przy patrzeniu.
Najstarszą i najskuteczniejszą metodą rozpoznawania zepołu suchego oka jest tzw. test Schirmera, pomimo tego narynku pojawiły się inne indykatory zastępcze.
Czasem objawy są bardzo uciążliwe. Nasilają się w upalne dni, w pomieszczeniach z klimatyzacją, z wentylacją, z suchym powietrzem - wtedy, kiedy łzy są narażone na duże parowanie, a oko na wysychanie. Czynnikami sprzyjającymi wystąpieniu choroby jest również kurz, parujące substancje chemiczne, dym papierosowy długotrwała praca z komputerem czy czytanie przy złym oświetleniu, które potęgują uczucie suchości oka objawiające się spotęgowanym wrażeniem uczucia piachu pod powiekami.
Poprzez odsłoniętą rogówkę wnikają i powodują infekcje różne mikroorganizmy. Oczy czerwienią się i pieką, grożąc stanem zapalnym. W kącikach zbiera się często ciągnąca wydzielina, a powieki są ciężkie i obrzęknięte. Często objawom towarzyszy światłowstręt.
Objaw ma często charakter przewlekły i wymaga stałego leczenia, którego podstawą jest zakrapianie oczu specjalnymi preparatami przepisanymi przez lekarza okulistę oraz leczenie stanów towarzyszących.
 |
Przeczytaj też zastrzeżenia dotyczące pojęć medycznych na Wikipedii! Wikipedia:Wikiprojekt Nauki medyczne • Portal:Nauki medyczne |
|
