Zbiór Bernsteina
Z Wikipedii
W topologii i teorii mnogości, zbiory Bernsteina to bardzo nieregularne podzbiory przestrzeni polskiej.
Spis treści |
[edytuj] Definicja
Niech X będzie nieprzeliczalną przestrzenią polską. Powiemy, że podzbiór jest zbiorem Bernsteina w X jeśli dla każdego nieprzeliczalnego zbioru borelowskiego mamy, że
[edytuj] Własności
Niech (X,τ) będzie nieprzeliczalną przestrzenią polską.
- Przypuśćmy, że . Wówczas następujące warunki są równoważne:
-
- (a) Z jest zbiorem Bernsteina,
- (b) ani Z ani nie zawiera nieprzeliczalnego domkniętego podzbioru X,
- (c) zarówno Z jak i ma niepusty przekrój z każdym nieprzeliczalnym domkniętym podzbiorem X.
- Jeśli jest zbiorem Bernsteina, to
-
- (i) jest zbiorem Bernsteina,
- (ii) Z nie ma własności Baire'a,
- (iii) Z jest niemierzalny względem dowolnej miary Radona na X.
[edytuj] Konstrukcja
Dowód istnienia zbiorów Bernsteina wymaga użycia AC. Np przy założeniu aksjomatu determinacji nie istnieją takie zbiory, co wynika z wyników polskich matematyków Jana Mycielskiego, Hugo Steinhuasa i Stanisława Świerczkowskiego.[1][2] Poniżej zakładamy więc aksjomat wyboru, zgodnie z którym na każdym zbiorze można określić dobry porządek.
Niech X będzie nieprzeliczalną przestrzenią polską. Wówczas a także moc rodziny wszystkich borelowskich podzbiorów X jest . Wobec naszych założeń możemy wybrać listę wszystkich nieprzeliczalnych borelowskich podzbiorów X. (Gdzie jest traktowane jako liczba porządkowa.) Teraz przez indukcję ze względu na wybieramy punkty tak, że
- (1)α ,
- (2)α .
Wybór jest możliwy, ponieważ na kroku wiemy, że zbiór Bα jest nieprzeliczalny a więc (jako zbiór borelowski) także mocy continuum, natomiast zbiór {xβ,yβ:β < α} ma moc mniejszą niż continuum.
Po zakończeniu powyższego procesu, otrzymujemy rozłączne zbiory i . Każdy z nich jest zbiorem Bernsteina.
[edytuj] Bibliografia
- ↑ Mycielski, Jan; Steinhaus, H. A mathematical axiom contradicting the axiom of choice. Bull. Acad. Polon. Sci. Sér. Sci. Math. Astronom. Phys. 10 (1962) 1-3
- ↑ J. Mycielski, S. Świerczkowski. On the Lebesgue measurability and the axiom of determinateness. Fundamenta Mathematicae. 54 (1964) 67-71.