W. Hugh Woodin
Z Wikipedii
William Hugh Woodin (ur. 1955 w Tucson) – amerykański matematyk specjalizujący się w logice matematycznej. Profesor matematyki na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley. Znany za wkład w teorię mnogości a specjalnie z powodu badań związanych z dużymi liczbami kardynalnymi, aksjomatami determinacji oraz forsingiem. Członek Amerykańskiej Akademii Sztuki i Nauki (j.ang. American Academy of Arts and Sciences).
Doktoryzował się w 1984 na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley pod kierunkiem Roberta Solovaya.
Najnowsze jego wyniki dotyczące tzw Ω-logiki mogą być interpretowane jako argumenty za odrzuceniem hipotezy continuum.
[edytuj] Ważniejsze osiągnięcia
- W końcu lat 80. XX wieku, Woodin, Donald A. Martin i John Steel wykazali, że przy założeniu istnienia odpowiednio dużych liczb kardynalnych, wszystkie gry na zbiory rzutowe są zdeterminowane[1][2]. Ponadto udowodnili oni, że jeśli istnieją odpowiednio duże liczby kardynalne, to ZF+AD jest niesprzeczne.
- W latach 90. XX wieku, Woodin rozwinął teorię wokół forsingu
, który okało się być kluczowym elementem badań struktury 
) przy założeniu aksjomatu determinacji w 
(gdzie INS jest ideałem niestacjonarnych podzbiorów ω1, a 
jest rodziną zbiorów dziedzicznie mocy < ω2)[3].
[edytuj] Bibliografia
- ↑ Woodin, W. Hugh: Supercompact cardinals, sets of reals, and weakly homogeneous trees. "Proc. Nat. Acad. Sci. U.S.A." 85 (1988), s. 6587-6591.
- ↑ Martin, Donald A., Steel, John R.: A proof of projective determinacy. "J. Amer. Math. Soc." 2 (1989), s. 1, 71-125.
- ↑ Woodin, W. Hugh: The axiom of determinacy, forcing axioms, and the nonstationary ideal. "de Gruyter Series in Logic and its Applications", 1. Walter de Gruyter & Co., Berlin, 1999. ISBN 3-11-015708-X
