Valacar
Z Wikipedii
Valacar – fikcyjna postać ze stworzonej przez J. R. R. Tolkiena mitologii Śródziemia.
Informacje na jego temat znajdują się w Dodatkach do trzeciego tomu Władcy pierścieni.
Postać ta nie pojawia się w ekranizacji powieści (reżyseria Peter Jackson).
- W angielskim oryginale – Valacar
- Przekład Marii Skibniewskiej – Valacar (Valakar)[1]
- Przekład Jerzego Łozińskiego – Valakar
- Przekład Marii i Cezarego Frąców – Valacar
Uwaga: W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.
Valacar (ur.? rok Trzeciej Ery – zm. 1432 rok Trzeciej Ery) – Dúnadan, dwudziesty król Gondoru. Był synem Rómendacila II, który jeszcze jako regent wysłał go w 1250 roku, jako ambasadora do Vidugavii. W ojcowskim zamyśle głównym celem tej misji było zapoznanie się młodzieńca z obyczajami i polityką Nortów, sojuszników Gondoru. Valacar uległ jednak fascynacji tymi ludźmi i pojął za żonę Vidumavi, córkę Vidugavii. Żył z nią w Rhovanionie, gdzie urodził się jego syn i dopiero po kilku latach powrócił do Gondoru. Na tron wstąpił w 1366 roku. Panował do końca swego życia, przez 66 lat. Możni Gondorczycy z niechęcią odnosili się do małżeństwa króla. Nie podobało im się również faworyzowanie przez monarchę Nortów. W ostatnim roku życia Valacara (1432 rok) wybuchł przeciw niemu bunt w południowych prowincjach, który przerodził się w wielką wojnę domowa (Waśń Rodzinną). Musiał zmierzyć się z nią syn Valacara, Eldacar.
Imię Valacar pochodzi z języka quenya.
| Poprzednik Rómendacil II |
Królowie Gondoru | Następca Eldacar |
[edytuj] Przypis
- ↑ Ta forma występuje w starych wydaniach Władcy pierścieni.
