Triumf woli
Z Wikipedii
| Triumf woli | |
 |
|
| Oryginalny tytuł | Triumph des Willens |
| Gatunek filmu | dokumentalny |
| Kraj | Niemcy |
| Data premiery | 28 marca 1935 (świat) |
| Czas trwania | 114 min. |
| Reżyseria | Leni Riefenstahl |
| Scenariusz | Walter Ruttmann, Leni Riefenstahl |
| Główne role | Adolf Hitler, Hermann Göring |
| Muzyka | Herbert Windt, Richard Wagner |
| Zdjęcia | Sepp Allgeier, Karl Attenberger |
| Język | niemiecki |
| Od lat | 18 |
| Strona IMDb | |
Triumf woli (niem. Triumph des Willens) – niemiecki film propagandowy nakręcony przez Leni Riefenstahl w 1934 roku podczas zjazdu partii hitlerowskiej w Norymberdze.
Sama Riefenstahl nie traktowala Triumfu ... jako filmu propagandowego, przede wszystkim ze względu na brak jakiejkolwiek narracji, jednak ze względu na pewne zabiegi techniczne można go nazwać propagandowym np. filmowanie Hitlera z "żabiej perspektywy", czyli od dołu co powodowało, że wydawał się większym, potężniejszym, a ukazywanie zebranych ludzi w swej masie z góry co stwarzało wrażenie nikłości wobec Hitlera. Film wpływał na emocjonalność ówczesnego widza poprzez gwałtowne przemówienia Hitlera, ale i przez ukazanie ogromu uroczystości i perfekcyjności wykonania zjazdu poprzez ujęcia z oddali. Ukazuje także jednolitość i solidarność w szeregach hitlerowskich organizacji. W jednym z przemówień Hitler nie omieszkał pominąć czystości rasowej przywódców partyjnych. Film pokazuje VI zjazd partyjny NSDAP, który odbył się w dniach 4-10 września 1934 roku w Norymberdze. Pojawiały się głosy, że został specjalnie zainscenizowany dla potrzeb filmu. Jednakże wydaje się to być nieprawdą ze względu na to, że takie zjazdy odbywały się i wcześniej i później. Zjazd został zaprojektowany przez Alberta Speera.
Doskonałym uzupełnieniem Triumfu woli jest film dokumentalny Raya Mullera Potęga obrazu. W filmie tym można zobaczyć zarówno materiały z produkcji Triumfu woli jak i rzeczywiste przesłanki kierujące Leni Riefenstahl podczas kręcenia filmu. Film został nakręcony z udziałem Leni Riefenstahl w trakcie ostatnich lat jej życia.
[edytuj] Linki zewnętrzne
