Tężnia
Z Wikipedii
Tężnia - budowla z drewna i gałęzi tarniny, kilkupiętrowej wysokości i długości nawet do kilkuset metrów. Początkowo służyły do uzyskiwania soli kuchennej ze źródeł bogatosolankowych, a następnie stały się miejscem służącym do zażywania inhalacji wskutek powstawania w ich otoczeniu specyficznych aerozoli. Tężnie konstruowane w celach leczniczych mają zróżnicowaną budowę.
[edytuj] Polskie teżnie
Najsłynniejsze i najstarsze (XIX wiek) polskie tężnie znajdują się w Ciechocinku. Inne miejscowości posiadające tężnie to (w nawiasie: data uruchomienia):
- Konstancin-Jeziorna (1980)
- Inowrocław (1999)
- Grudziądz (2006)
- Tężnia w Grudziądzu znajduje się w pomieszczeniu zadaszonym i ma postać 11-metrowej kolumny, po której ścieka solanka. Jest czynna również w zimie [1].
